Soms wordt iets mooier als je het negeert
Min of meer per ongeluk ‘droogt’ Monique de mooiste bloemen. Of papiertjes, of…
Dit bruin gestreepte potje met fragiele inhoud is nogal eens van plek gewisseld. Een wonder dat het nog intact is. Het flinterdunne briefje met verbleekte tekst zit met een ijzerdraadje vast aan de inmiddels ingedroogde klavertjes vier. Ik heb het al minstens twaalf jaar, gekregen van een collega. Meestal staat het op mijn werkplek. Dat betekent dat het nogal wat verhuisdozen heeft overleefd. Of heb ik het altijd hoogstpersoonlijk met zorg en aandacht zelf vervoerd? Dat kan ik mij eerlijk gezegd niet herinneren. Dat drogen van die groene klavertjes ging min of meer vanzelf. Uit luiigheid. Wie kon vermoeden dat ze zo’n mooie tint bruin zouden worden? Het kwam gewoon niet in me op om ze weg te gooien of bewust te laten drogen.
Dat heb ik wel vaker. Zo heb ik een papegaaientulp bewaard op een schaaltje omdat hij zielig en vergeten halfdood in een fles hing. En ooit kreeg ik een bos zonnebloemen die ik achteloos in een zinken kan zette. Ik hóu helemaal niet van zonnebloemen. In huis dan. Wel als ze in een Frans veld staan of op een schilderij van Van Gogh. Daarom had ik ze verbannen naar een eenzame plek in de logeerkamer. Met alle gevolgen van dien. Half uitgedroogd en stinkend trof ik ze weken later aan, oeps. Voordat ik ze weggooide heb ik er nog wel even een foto van gemaakt. Ik vond ze van een niet te beschrijven schoonheid.
Maar, omdat ik mij niet aan de regels van het bloemen drogen had gehouden (ik kende ze ook niet), was het bewaren van dit moois geen optie. Die bloem-droog-regels heb ik even gegoogeld, hopend op de ultieme truc: ‘Bloemen Drogen in 3 Snelle Stappen’. Blijken er wel 6 verschillende manieren te zijn, waaronder drogen in de oven of magnetron (echt!). Als jong meisje droogde ik weleens bloemen in een dik boek, met wisselend resultaat. Hoe je dat wèl goed doet, lees je hier. En toch geef ik de voorkeur aan toevalstreffers. Want, die officiële bloem-droog-methodes zijn erop gericht om de kleur van de bloemen zo goed mogelijk te behouden. Als ik dat had gedaan met de klavertjes, dan waren ze nooit zo mooi bruin geworden. Mijn methode? Vergeten water te geven en negeren. Het werkt!
Monique, oorspronkelijk stilist (later hoofdredacteur van o.a. vtwonen), noemt zichzelf een ‘visual addict’. Ze heeft een hekel aan hypes en houdt van design èn van brocante. Ze vindt reizen net zo leuk als thuis zijn. Haar motto: investeer in herinneringen, kijk vooruit, geniet van vandaag.
