Solliciteren na je vijftigste is een baan op zich

 

Personeel is niet aan te slepen en de banen liggen voor het oprapen, als je de krant mag geloven. Maar blijkbaar geldt dat niet voor 50-plussers.

 

 

 

Soms lijkt het wel alsof er overal gebrek aan personeel is. In de zorg, in de techniek, in de horeca. Het lijkt wel of het personeel niet is aan te slepen en jij als werkzoekende kan kiezen waar je het liefst aan de slag zou willen. Nou, was het maar zo’n feest, want dat geldt zeker niet voor 50-plussers.

 

Je baan verliezen is nooit leuk, maar als je 50-plusser bent is het meestal helemaal een ramp. Ondanks je diploma’s en ervaring loop je tegen een tsunami aan vooroordelen op bij potentiële nieuwe werkgevers. Als ik mijn vriendinnen die op zoek zijn naar een nieuwe baan mag geloven, is dat solliciteren als je boven de magische grens van vijftig bent echt de hel. Het lijkt soms wel op een dagelijkse draconische zoektocht naar de heilige graal. Ze schreven tientallen brieven, ook op vacatures waar ze naadloos op zouden passen, maar na een jaar hebben ze lang niet allemaal een nieuwe job gevonden. Vaak worden ze zelfs dezelfde dag al via een nietszeggend mailtje afgewezen. Succes verder!

 

Talloze jaren ervaring in een bepaald vakgebied worden zo van tafel geveegd, want als er geboortejaar 1967 op je cv staat, is dat blijkbaar een reden om iemand af te serveren als oud. Alsof je dan niet meer flexibel bent, niet meer wil leren, of je niet meer aan kan passen aan een nieuw team. Ik ken zat 50-plussers die “jonger” zijn dan hun 35-jarige collega’s. Die zonder morren leren om te gaan met van die malle termen als ‘agile’ en ‘scrum’. Die heus wel weten wie Monica Geuze is en ook op Instagram en TikTok zitten. Waar je dus gewoon een heel leuke, betrokken en hardwerkende collega aan hebt.

 

Vriendin P. hoorde wel bij de geluksvogels. Ze kreeg een nieuwe functie in een leuk team bij een groot bedrijf. Na een half jaar solliciteren kreeg ze zelfs een vaste aanstelling. Dolgelukkig dat ze zich niet meer dagelijks in die ratrace hoefde te gooien van zoeken, schrijven, wachten, afgewezen worden. Want dat solliciteren is een baan op zich.

Door: Irene Smit

Irene is redacteur bij Franska.nl. Met haar man, twee pubers en een teckel woont ze in Haarlem. Ze zou graag willen zingen als Ella Fitzgerald en koken als Nigella Lawson. Tot het zover is, blijft ze lekker schrijven over allerlei zaken die haar verbazen.

Afbeelding van Irene Smit