‘Sofagate’ een beetje gevolgd?
Hoe bot wil je het hebben?
Het zal de geschiedenis ingaan als ‘sofagate’ en het kan je amper ontgaan zijn: president Erdogan en de EU-voorzitters Ursula von der Leyen (commissie) en Charles Michel (raad) in Ankara, Turkije. Die laatste twee waren dus te gast bij de eerste. De gastheer had heel gastvrij een stoel laten klaarzetten voor zichzelf en voor één gast. De Belg Charles Michel, blijkbaar niet gehinderd door enig fatsoen, plofte er zonder pardon in neer en liet Ursula von der Leyen – de enige vrouw in dit illustere gezelschap – staan. Die was eerst verbaasd, toen ongemakkelijk, toen volgde er – hoorden we hier irritatie? – een duidelijk hoorbare ‘eehm’ waarna er voor mevrouw Von der Leyen niets anders opzat dan de bank te kiezen op zo’n vijf meter van de heren.
Bot? Ongelofelijk bot! Ongemanierd, onbeschoft, gênant, ordinair. Was er opzet in het spel? Ik zeg: ja. Erdogan staat alom bekend om zijn veel te grote ego en laatdunkende opvattingen over vrouwen. Tel daarbij op dat hij zijn land vorige maand terugtrok uit de zogeheten Istanbul-conventie – een internationaal verdrag over vrouwenrechten waar hij zich tien jaar geleden nota bene in hoogsteigen persoon sterk voor had gemaakt – en de cirkel is rond.
Wat ik me afvroeg, is of Erdogan er beter van slaapt als hij een dame van het statuur van Ursula von der Leyen zo neerzet. Of hij zich echt beter voelt na vorige week. Lachend aan het ontbijt verscheen waar hij op zijn schouders werd geklopt door zijn eigen vrouw die ook al zo had gelachen om de verschutting van de vorige dag. Of zou hij toch ook aan zijn water voelen dat hij uiteindelijk alleen maar zichzelf heeft gehad met deze trieste actie?
Wat ik vervolgens niet snap is waarom hij er niet aan wil dat gelijke rechten voor mannen en vrouwen er uiteindelijk toch wel zullen komen. Want juist de vrouwenbeweging in zijn eigen land staat al enige tijd op scherp en zal er door het gebeuren van deze week heus niet minder fanatiek op worden. We konden al eerder lezen dat de grens bereikt is voor de vrouwen in Turkije. Ze zijn het beu om als tweederangsburgers te worden behandeld en vastbesloten zich niet meer weg te laten jagen – ook niet ’s avonds op straat als ze eigenlijk ‘thuis horen te zitten’. Dus wat Erdogan ook in gedachten had met zijn plan van vorige week, hij had zich beter nog een keer achter zijn oren kunnen krabben.
Door: Brigitte Bormans
Brigitte werkte jarenlang als culinair journalist en schreef twee kookboeken. In 2004 werd ze directeur/eigenaar van Erfgoed Logies. Maar zonder schrijven kan ze niet. Gelukkig zag Franska wel iets in haar columns, kwam van het een het ander en mag er nu ook over andere zaken worden geschreven.
