Snel van genieten!
Als ik bij onze plaatselijke groenteboer Patrick kom, weet-ie me altijd iets extra’s te verkopen door me even ergens op te attenderen: ‘Dit zijn de eerste aardappeltjes en ze komen uit Italië, ik zeg het maar even!’ Hij weet dat-ie met de toevoeging Italië bij mij kan scoren. Vorige week weer: ‘Ik heb trouwens ook bloedsinaasappels, het zijn Italiaanse. Die wil je zeker wel?’ Het bloedsinaasappelseizoen is zo kort, dat ik er niet aan toekom om er iets anders mee te doen dan persen en opdrinken. Je schijnt er verrukkelijke ijsjes mee te kunnen maken. Al moet ik daar, nu met die kou, even niet aan denken. Opdrinken dus. Best apart dat ik het nooit vreemd heb gevonden dat ze BLOEDsinaasappels heten. Vaak genoeg gehoord dat meiden het eng vonden om ze te eten, omdat ze denken dat er echt bloed in zit. Tuurlijk niet, dat is alleen bij bloedworst. Misschien is het daarom dat ik het helemaal nooit eng heb gevonden. Ik lustte als kind helemaal niks, maar bloedworst dan weer wel. Al kon die gebakken appel die mijn moeder er altijd op legde, wat mij betreft overgeslagen worden. Moet ik ook weer eens doen. Ineens lijkt die appel erop me zomaar heel lekker. Maar eerst even sinaasappels persen. ‘Het zijn zwakke, die Italiaanse, dus ze moeten snel op’, kreeg ik als advies mee. Geen enkel probleem.
O ja:
M’n nieuwe playlist staat weer op radiofranska! Enjoy!
