Franska.nl

Slow down brother

 

Ik moet steeds maar denken aan de moeder van Douwe Bob. Raar hè? 

 

Ik ken haar helemaal niet, maar ze blijft maar in mijn gedachten komen. Want hoe gaat ze dat straks doen? Hoe gaat ze voor al haar kleinkinderen een leuke, aanwezige oma zijn?

 

Heb je het meegekregen van Douwe? Vast wel, want heel Nederland leek ermee bezig te zijn. Omdat Douwe Bob vader was geworden, werden we overspoeld met schattige foto’s van baby’tje Bobby Lou, en die foto’s moet hij zelf hebben verspreid. Ik neem tenminste niet aan dat Edwin Smulders bij de bevalling mocht zijn. Ik weet eigenlijk niet eens zeker of Douwe zélf bij de bevalling mocht zijn, want hij heeft helemaal geen relatie met de moeder van Bobby Lou. Ingewikkeld, maar dat kán gebeuren. En als je dan samen je best doet voor de kleine, hoeft dat natuurlijk ook helemaal geen nadelige gevolgen te hebben. Bobby Lou weet wie haar vader en moeder zijn, en misschien kan de moeder van Douwe dus ook wel gewoon een leuke oma voor haar kleindochter worden. Fijn voor de kleine en, als oma het leuk vindt, ook fijn voor oma.

 

Misschien is het ook wel fijn voor Loes. De níet-vriendin van Douwe Bob. Als ze straks toch weer een partner krijgt, en die heeft dan ook zijn (of haar, of hen) ouders nog, dan heb je een fijne schare aan oppasopa’s en -oma’s om je heen. Altijd handig.

 

En toen verscheen het bericht dat Douwe Bob alwéér vader werd! Zo… die gaat snel, dacht ik nog. En die Loes ook. Is dat wel goed voor haar lijf? Het bleek echter niet Loes te zijn die zwanger was, maar Anouk. De ex van Douwe. Of toch weer zijn huidige vriendin, of alwéér ex-vriendin. Je kunt het niet altijd bijhouden bij Douwe. Maar dat hoef ik ook niet, en als zijn moeder dat wel kan is het genoeg. Want die heeft vast al zitten piekeren. Misschien kan ik één dag in de week dan die beide kindjes opvangen. Want ja… je ontkomt er als oma vaak niet meer aan dat je ook moet oppassen. Daarom kijken we als moeders die eindelijk klaar zijn met het grootbrengen van kindertjes ook massaal uit naar de gratis kinderopvang die eraan zit te komen. Ik ben zelf nog geen oma, maar ik hoor veel van mijn vriendinnen nu heel erg opgelucht ademhalen. Kleinkinderen zijn enig, maar dat elke week weer oppassen; een aantal zou ook graag eindelijk wat meer tijd voor zichzelf hebben nu ze zelf lekker uit de kinderen zijn.

 

En toen kwam dus het volgende bericht. Douwe bleek ook nog een dochter te hebben met een andere niet-partner. Bijna gelijk geboren met Bobby Lou. Pffff. Nee, toch?
Ik moest vreselijk lachen om de grapjes op internet over de drukte bij de Douwe Bob-zwangerschapstestlocaties. Of over de imitatie van Oprah Winfrey met ‘jíj krijgt een kind, jíj krijgt een kind, en jíj krijgt een kind’. En ook om de constatering dat Douwe Bob zich sneller lijkt te verspreiden dan Omikron. Maar ik moest ook weer denken aan zijn moeder. Die heeft straks meteen een crèche als ze gaat oppassen.

 

En hoe gaat ze dat doen bij de eindmusical van groep 8? Die zijn waarschijnlijk alle drie in dezelfde week. Of misschien wel op dezelfde dag! En de sweet-sixteen-party’s? Hoe moeten die dan? Hoe ren je die af als ze allemaal in hetzelfde weekend worden gevierd, maar niet bij papa? Want papa is hoogstwaarschijnlijk dan bij de bevalling van wéér een ander.

 

Ik krijg het al benauwd bij het idee, en ik ben (of word) nog niet eens oma. Tenminste: niet dat ik weet. En als het zo ver is, dan hoop ik dat ik van één kleinkind tegelijk kan genieten, en dat ik ook de partners van mijn kinderen gewoon ken.

 

En ik hoop eigenlijk dat Douwe nog een broer heeft die hem gaat waarschuwen.

 

Slow Down, Brother! Slow down, cause you can’t go on.