Sip van je zomerdip?
Heerlijk natuurlijk, die lange avonden, maar sommige mensen worden daar dus juist heel sip van, van al dat dag- en zonlicht, die raken in een heuse zomerdip.
Tijdens deze lange zomeravonden raak ik wel een beetje van de leg van al dat licht, want om kwart voor elf dacht ik dat het nog negen uur was. Maar dat schaar ik onder de kop luxeproblemen. Net als dat ik maar nul uur slaap nodig heb. Of dat ik denk maar nul uur slaap nodig te hebben. Slapen doe je als het donker is en omdat ik net verhuisd ben, is er nog een chronisch tekort aan verduisterende gordijnen. Dus ga ik naar bed als het schemert en draai ik me duizend keer om voor het donker is. Maar hé, het is zomer en dan is alles beter. Dacht ik.
Toch schijnen er dus mensen te zijn die op de zomer reageren zoals ik op de winter doe. Curieus. Je hebt blijkbaar zoiets als een zomerdepressie of de lightvariant a.k.a. de zomerdip. En die zomerdip maakt dit type mens sip (jaja, er huist een stiekeme dichter in mij). Ik had geen flauw benul, en vind het ook best een beetje vreemd. Want hoe kun je depressief raken door een teveel aan zon, een teveel aan terras en een teveel aan weldadige temperaturen? Los van het feit dat je een beetje gebronsd raakt en je er gewoon beter uitziet.
Het zit zo. Er zijn mensen die somber raken door overmatig veel licht. Dat kan komen doordat ze te weinig slapen en daar raak je geagiteerd van (snap ik). Ook is de druk dat alles leuk moet zijn groter. Misschien herkennen we dat allemaal wel, want ik durf ook niet toe te geven dat ik stiekem heb zitten netflixen als het kwik boven de twintig is. In dat laatste zit nog een kwestie, want mooi weer associeer je met sociaal doen en als je eenzaam bent, is dat extra confronterend. Mensen met een zomerdepressie missen de geborgenheid die de winter hen geeft. Ook kun je je niet verhullen in een lange broek en ruime trui. Uit de laatste cijfers (die stammen uit 2012, ik zeg: tijd voor nieuwe research, universiteiten) blijkt dat 17.000 Nederlanders last hebben van het fenomeen. Jeetje, dat is één op de 300.
De zomer maakt alles wat feller en zichtbaarder. De helderheid die ik in het kopke krijg door al die zon en de vrolijke kriebel door de temperatuur, voelt voor de ander te fel of te warm. Net als die waas in de winter, die bij mij als chagrijnverhogende factor werkt. Ik heb de oplossing. Mens met een zomerdip, ga naar iets kouds en donkers in deze maanden. Dan beloof ik dat ik vitamine zon opdoe als die lange, taaie en saaie winter zich aankondigt.
Door Adeline Mans
