Shampoos en conditioners één grote nep?
En stylingproducten dan?
De shampoo- en conditionerbusiness zou één grote nep zijn volgens Marcel Levi (Het Parool, 14 september jl.), en als iemand met zijn statuur (voorzitter van de raad van bestuur van de Nederlandse Organisatie voor Wetenschappelijk Onderzoek) dat zegt, wie ben ik dan?
Even heel kort over zijn argumenten: haar is een uitgroeisel van de huid en het belangrijkste bestanddeel is keratine, een taai en vezelig eiwit. Daarmee behoort haar tot de categorie nagels en eelt, dood materiaal dus. Omdat kapotgemaakt materiaal niet hersteld kan worden, zouden shampoos die zichzelf aanprijzen met eigenschappen om het haar weer tot leven te wekken of te revitaliseren, met een hele grote korrel zout genomen moeten worden. Wat conditioners betreft, zouden die niets anders doen dan het haar glad, glanzend en moddervet maken, omdat ze de haarschubben, die na het wassen open zijn gaan staan, weer sluiten. Spoelen met koud water zou precies hetzelfde effect hebben, dus waarom nog geld uitgeven aan iets dat toch niet werkt?
Mijn hele, superuitgebreide assortiment aan haarverzorgingsproducten zou niets anders kunnen aanrichten dan het aanbrengen van een dun beschermingslaagje waardoor het haar gaat glanzen en wordt beschermd. Lekkere geurtjes zouden al zijn vervlogen voordat het föhnen klaar is, en dat beschermingslaagje zou ook maar voor heel even blijven.
Omdat ik een weekend weg was en mijn haarverzorgingsassortiment niet in mijn handbagage paste, heb ik de truc met het koud naspoelen uitgeprobeerd en dat smaakte allesbehalve naar méér. In de eerste plaats omdat koud water wel heel erg koud is op je nuchtere maag, en in de tweede plaats omdat mijn conditioner mijn krullen, in tegenstelling tot het koude water, wél soepel maakt en een pluizenbos voorkomt.
Wassen met shampoo doe ik sowieso maar één keer in de vijf dagen, en voor dat geval mag het best wel even lekker ruiken. Het genot zit ’m immers juist in dat ene je-mag-jezelf-echt-wel-eens-verwend-moment waarop je zinnen prettig geprikkeld worden.
Stylingproducten worden door meneer Levi onaangeroerd gelaten, en dat is misschien niet zonder reden. Want geloof maar dat daarmee heel wat te halen is qua volume, steil, glad, getemd, wild, gekruld, stevigheid of souplesse.
Levi zelf zou er geen cent aan uitgeven. ‘Maar je moet het natuurlijk helemaal zelf weten,’ besluit hij zijn betoog.
Door: Brigitte Bormans
Brigitte werkte jarenlang als culinair journalist en schreef twee kookboeken. In 2004 werd ze directeur/eigenaar van Erfgoed Logies. Maar zonder schrijven kan ze niet. Gelukkig zag Franska wel iets in haar columns, kwam van het een het ander en mag er nu ook over andere zaken worden geschreven.
