Science says: dit is waarom vrouwen vaker huilen dan mannen
Dit geldt zéker voor mij, want ik ben best wel een huilebalk. Maar wel een solo-janker: ik huil niet echt vaak in gezelschap.
Maar als ik alleen ben is er weinig nodig om die dijken te laten doorbreken. Ergens een overstroming en er zijn katten verdronken? De gedachte alleen al. En ja, ik ben zo iemand die veel sneller huilt als er iets met dieren aan de hand is dan met mensen. Dat is ook de reden dat ik de film Hachi maar één keer heb gezien en dat ook nooit meer ga doen. Ik moest daar serieus drie dagen van bijkomen. Nou goed, je begrijpt het: ik jank. Niet met mate.
En dan kan je zeggen dat dat echt een vrouwendingetje is en normaal gesproken zou ik daar dan best fel op kunnen reageren, maar in dit geval is het gewoon waar. Vrouwen huilen inderdaad meer dan mannen. Tenminste, als we hoogleraar Ad Vingerhoets mogen geloven en dat doen we, hij heeft namelijk niets voor niets de bijnaam ‘huilprofessor’. In 2002 onderzocht hij met een collega het huilgedrag van 4000 mensen uit 30 verschillende landen.
En wat bleek? Wereldwijd wordt er dus óveral meer gejankt door vrouwen dan door mannen. Al zitten daar wel wat verschillen in. In westerse landen is het verschil het grootst: daar zijn vrouwen overduidelijk de grotere jankerds. Sowieso wordt er meer gehuild in welvarende landen. De verklaring hiervoor ligt volgens Vingerhoets bij het feit dat men daar vrijer is en zich vrijer voelt om emoties te kunnen uiten.
Maar huilen wij dan alleen maar meer omdat we vrouw zijn? Nee, gelukkig niet. Wij krijgen namelijk vaker te maken met heftige en emotionele situaties. Dat kan vanwege werk zijn (in de zorg werken meer vrouwen dan mannen en in de IT juist meer mannen dan vrouwen — en bij dat laatstgenoemde krijg je niet heel vaak met emotionele dingen te maken). Maar een deel is wel te verklaren in het verschil van hormonen. Mannen zitten vol testosteron, en dat werkt juist afremmend tegen de tranen. Daar staat tegenover dat wij weer prolactine hebben, en die zorgen ervoor dat je die rem niet (erg) hebt.
Oké, en daarnaast is het ook onderzocht dat wij op sommige situaties gewoon vaak reageren met tranen. Omdat het bij ons een manier kan zijn om te reageren op machteloosheid. Eerlijk: ik herken mezelf daar heel erg in. Als ik niet lekker in m’n vel zit kan ik al janken als de bus voor m’n neus wegrijdt.
Bron: De NFG
Door: Wieke Veenboer
Wieke Veenboer woont in Amsterdam. Ze is een graag geziene gast in de Amsterdamse horeca en probeert af en toe zelf een keukenprinses te zijn. Ze houdt van reizen, verslindt boeken maar speelt ook Netflix uit.
