Schat, ga je mee naar gymles?
Samen met je lieffie naar de anti-scheiding-gym. Huh wat?
Laatst nog hoorde ik een lieve schoolpleinmoeder zeggen: ‘Ik dacht dat ik heel redelijk was. Maar onze scheiding brengt echt het slechtste in mij naar boven.’ Nee, niemand wil z’n kinderen belasten. Maar tijdens een (vecht)scheiding, een situatie waarin je zelf alleen maar aan het overleven bent, vraagt het nogal wat van je om je kinderen goed te begeleiden. Zelfbeheersing. Het belang van je kinderen telkens weer bewust voor je eigen belang stellen. En net iets vaker tot 10 tellen dan dat je hiervoor gewend was. En helemaal als je alléén via de kinderen met je ex communiceert, dan moet je wel verdraaid goed opletten wat je zegt, en hóe.
Elk jaar krijgen 70.000 kinderen te maken met scheidende ouders. Zeker, daarvan gaan veel scheidingen er behoorlijk vriendelijk, open of beheerst aan toe. Maar 10 tot 15 procent van de scheidingen zijn zo naar dat die kinderen er blijvend schade aan overhouden. Op dit moment hebben in Nederland zo’n 16.000 kinderen last van die ernstige gevolgen: problemen op school, crimineel gedrag of ze kunnen problemen in hun eigen relatie krijgen. Daar moet dus iets gebeuren. Tot zover zijn we het allemaal met elkaar eens. Toch?
En dan vliegt hier oud-minister voor Jeugd en Gezin André Rouvoet in. Samen met zijn collega’s van Platform ‘Scheiden zonder schade’ bedacht hij een paar maatregelen die hij deze week presenteerde. Te beginnen met praktische hulp, zoals:
- Relatietherapie moet toegankelijker en betaalbaarder worden Prima idee. Stel je voor dat je relatie hierdoor nog goed kan komen!
- Er moet een gemeenteloket komen voor (hulp bij) scheidingen Ook een mooi plan. Een loket waar je met vragen terechtkunt voor als je even niet weet hoe het praktisch moet. Steun van mensen die wel vaker met het bijltje hebben gehakt.
Er stonden ook wat dingen op Rouvoets lijst die je zou kunnen scharen onder ‘bewustwording’. Zoals:
- Ouders moeten gestimuleerd worden om een ouderschapsbelofte af te leggen
Een belofte? Ik wil niet heel cynisch doen, maar is een huwelijksgelofte ook niet een soort belofte? En het is toch nog steeds zo dat 1 op de 3 huwelijken strandt? Twee keer ja.
Nou, dan denk ik vast al een idee te hebben over het effect van deze maatregel…
- Ouderschapsgymnastiek
Huh, wat? Waar zwangerschapsgym de geboorte van je baby voorbereidt, is ouderschapsgym bedoeld voor echtparen. Hier worden ze bewust gemaakt van de gevolgen voor je relatie door het krijgen van een kind. Ik krijg hier acuut een vragenwirwar van in mijn hoofd: moeten we dan met of zonder baby naar gym? (Mag toch hopen dat het ná de bevalling gepland staat, want hiervóór ben je alleen maar bezig met de vraag Hoe Kom Ik Zonder Kleerscheuren Die Bevalling Door?) Als de baby níet mee mag: wie laten we oppassen, en wat kost dat elke keer weer? En als de baby meegaat, is dat dan niet slecht voor de Rust en Regelmaat? Wat moeten we eigenlijk aan tijdens de les, gymkleren? Is het samen met andere stellen? Gaan we echt sporten? Vertelt de gymjuf dan met halters in haar hand wijsheden als: gun elkaar een uitslaapochtend na een gebroken nacht? Raakt die juf dan niet buiten adem? En als je ouders met een baby vast vertelt over de puberfase van hun spruit die samenvalt met hun eigen menopauze, waardoor je ook fikse spanning in huis kunt hebben, beklijft dat dan ondanks die tussenliggende tijd?
Over al deze – en nog veel meer – vragen kon ik niets terugvinden. Ik zou deze maatregel dus graag iets beter uitgewerkt hebben, André. Toch wil ik je namens alle ouders die nog bij elkaar zijn, én onze kinderen, bedanken voor je rapport. Laten we hopen dat – al zijn het maar enkele – bovenstaande maatregelen hun uitwerking hebben. Voor al die kinderen. Én hun ouders.
Beatrijs Bonarius is tekstschrijver & eindredacteur. Een mediavreter, zoals ze zelf zegt. Met een vrolijke, scherpe blik – en dito toetsenbord – kijkt ze voor Franska naar de actualiteit.
Bron: NOS
