Kwetsbare helden
Copywriter Femke Schavemaker is ontzettend goed in haar vak. Retecreatief en vol met goede reclame-ideeën. Het zou zomaar kunnen dat haar bipolaire stoornis, waarvan ze het bestaan kortgeleden onthulde, in haar boek, daaraan meehelpt. Super dat ze uit de kast heeft durven komen!
Nee, ze was niet aan de drank verslaafd.
Evenmin had ze een obscuur seksleven dat zich in de donkere krochten van de stad afspeelde.
Ook had ze geen geld verduisterd of met haar CV gefraudeerd.
Toch droeg Femke Schavemaker, een van de weinige creatief directeuren in reclameland, een heftig geheim met zich mee. Zo heftig dat het vandaag groots in de Telegraaf onthuld wordt.
Femke Schavemaker heeft namelijk een psychiatrische stoornis. En dat is nieuws.
‘DIRECTEUR ÉN BIPOLAIR’ chocoladeletterkopt de krant vandaag, enigszins suggererend dat dit een unicum moet zijn. Dat is helemaal niet waar. Het stikt in zowel de creatieve als zakelijke wereld van de mensen met een bipolaire stoornis. Dat ontdekte ik toen mijn moeder zelf die diagnose kreeg. Ik wilde alles weten. Hoe vaak kwam dit voor? Was zij uniek?
Nou nee, niet bepaald. Marilyn Monroe, Winston Churchill, Sylvia Plath, Johann Goethe, Vincent van Gogh, Virginia Woolf. Ze leden allemaal aan deze ziekte. Maar deze mensen zijn allemaal dood. Ik kan helaas weinig bekende namen van levenden opnoemen, puur omdat velen die een tikkie gek zijn dit vooral stil houden. En zo raar is dat nou ook weer niet. Want natuurlijk stelt ‘De Telegraaf’ Schavemaker – die een roman over haar ziekte schreef – de vraag of ze niet bang is met haar coming out haar carrière te schaden. ‘Daar heb ik eigenlijk nog helemaal niet over nagedacht, weet je?’ zegt ze. ‘Maar eerlijk gezegd is het wel een angst. In de aanloop naar dit boek heb ik al het een en ander prijsgegeven en het gros van de mensen reageert positief. Tegelijkertijd voelt het toch – hoe goedbedoeld ook – alsof ze zich boven je plaatsen. Als ik voorheen een gek idee had, ging iedereen daarin mee. Ik was immers de creatief directeur. Nu denken ze misschien: ‘Zie je wel, ze is gek.’’
Dus datgene wat zonder officiële diagnose als een kwaliteit in haar werk werd gezien, is na het bekendmaken van haar ziekte een potentieel zwaktebod. En dat getuigt volgens mij pas echt van gekte. Want juist haar gevoeligheid, haar creativiteit, haar anders zijn, maken haar misschien extreem geschikt voor haar werk. Hulde dus voor deze bekende naam die uit de kast durft te komen, met alle risico van dien. Want de kwetsbaren, dat zijn de ware helden.
Van tafeldame bij ‘De Wereld Draait Door’ tot deelnemer aan ‘Wie is de mol?’ Van columnist in het Parool tot het toneelstuk ‘Ajax mijn club’. Veelzijdiger dan journalist/schrijfster Roos Schlikker bestaat niet.
Fotografie: Brenda van Leeuwen
