Raar: de plinten passen totaal niet bij de vloer

irma laptop

 

Iedereen verklaart me voor gek, maar ik sloop het gloednieuwe laminaat eruit en begin opnieuw.

 

 

 

 

 

Op de bovenverdieping hebben we net nieuw laminaat gelegd. Maar heel raar: de plinten passen totaal niet bij de vloer. De vloer is een beetje bruinig (dat zag er in de winkel toch anders uit), de plinten zijn grijs.

 

Maar omdat het zo’n hels karwei was, besluit ik me er niet al te druk over te maken. Als ik echter twee onaangebroken pakken laminaat terug ga brengen, moet ik het toch even melden in de winkel. Daar vinden ze het ook raar. Samen kijken we hoe dat nu kan en wat blijkt? De plinten waren goed, maar we hebben het verkeerde laminaat meegekregen. Het allergoedkoopste dat ze in de winkel hebben. Wat vast geen superkwaliteit is.

 

Verbijsterd stap ik de winkel weer uit. Het blijft me het hele weekend dwarszitten. Hoe heb ik zo dom kunnen zijn? Maar ik had inmiddels zoveel kleuren en soorten laminaat gezien, dat ik het niet meer precies wist. Ik slaap er niet van. Zoveel werk, en dan niet hebben wat je op ’t oog had. Dat het een andere kleur heeft, vind ik nog niet zo erg. Maar die kwaliteit zit me dwars. Het plan was boven een werkruimte voor mij te maken, maar is deze vloer wel bestand tegen de wieltjes van een bureaustoel?

 

Als er een dag later iets op onze gloednieuwe vloer valt en er zit meteen een gat in de planken, is voor mij de maat vol: dit moet eruit.

 

Na een gesprek met de winkelmedewerker wordt er (alleen voor de meerkosten) een nieuwe vloer voor mij besteld. De goede. Iedereen verklaart me voor gek. Rob niet, maar de blik in zijn ogen zegt genoeg. Moet de enorme kledingkast, die hij net weer in elkaar heeft gezet, wéér uit elkaar. Wéér alle spullen naar zolder, weer het bed uit- en in elkaar knutselen. En weer geld uitgeven aan onze klusser. Maar Rob gaat gewoon zonder mopperen aan de slag, de lieverd. Samen beginnen we opnieuw met het hele gedoe. In plaats van een mooie eigen werkplek zit ik voorlopig nog even aan een bureau dat ingeklemd staat tussen de dozen, kasten en stapels kleding. Het is even afzien, maar dit keer komt het goed. Ik weet het zeker.

 

 

Door: Irma van Schaijk