Franska.nl

Bij de buren wordt flink verbouwd. Daarom moest ik even denken aan de drie verbouwingen die wij achter de rug hebben. Dat was geen feest…

Want mijn meneer had heel andere ideeën dan ik. Waar ik al maanden bezig was met het uitzoeken van de handgrepen voor op de keukenkastjes en hele moodboards in elkaar zat te fröbelen, zat hij stoïcijns te rekenen wat de kosten zouden zijn van een nieuwe stoppenkast en het omleggen van de gasleiding. Zo niet gezellig.

Als ik linksaf naar de meubelboulevard wilde, reed hij rechtdoor naar de Praxis. Daar kwamen we nooit onder de honderd euro weer naar buiten. Daar werd ik weer stikchagrijnig van. Waarom hadden we eigenlijk een 3-fasenaansluiting nodig? Ik wist niet eens waar dat ding zou moeten zitten, laat staan dat ik er honderdzestien euro voor wilde betalen. Die gaf ik liever uit aan die mooie designlamp die op de meubelboulevard hing. Die ene die ik nou juist boven de eettafel wilde hebben. Mijn meneer reageerde dan zuinigjes dat die 3-fasenaansluiting nogal nodig was om die kleredure designlamp überhaupt te kunnen laten branden.

En zo ging het door, van de kleur van het behang (de muren moesten eerst gestukt) tot het nieuwe badmeubel (of ik eraan gedacht had dat de afvoer dan naar de andere kant van de badkamer moest, en of ik dan wel wist wat dat kostte…). Je hoort het al, het werd er niet vrolijker op in huize Smit.

Ik moest van mijn meneer prioriteiten stellen. Want eerst moest er van alles gebeuren wat je in het huis niet ZIET, maar wat wel NODIG is. Electra, waterleiding, gastoevoer enzovoort. Daarna was ik pas aan de beurt met de inrichting van de keukenkastjes en de kleur van de badmatten. 

Zooo stom vond ik dat! Hij kon toch zeker wel heel even kijken naar de kleur die ik voor de badmatten in mijn hoofd had? Tjonge wat kun je daar een ruzie over maken zeg. Alsof we allebei van een andere planeet kwamen. Mars en Venus of zoiets?! Hij had natuurlijk hartstikke gelijk met zijn prioriteiten. Maar dat ga ik nooit toegeven. Ben je belazerd!