Poezenpakje
‘Mam, eerlijk zeggen, hoe vind je dit staan?’
Nog voor ik me kan omdraaien weet ik het al, ik hoef niet eens naar haar te kijken om te constateren dat mijn arme dochter een miskoop heeft gedaan. Uit haar stem spreekt een diepe onzekerheid en teleurstelling. Mijn lieve knappe vijftienjarige schat verschijnt in de keuken in mijn zwarte lievelingsblazer met daaronder iets dat ik niet anders dan een poezenpakje kan noemen. Een zwart transparant korset met een diep decolleté, bespikkeld met blinkende strassteentjes.
Leuk misschien voor in de slaapkamer over een jaar of tien maar niet helemaal iets waar ik haar morgen mee naar school zie gaan. Ook liever niet naar een feestje trouwens.
Twintig minuten geleden stoof ze nog opgetogen en vol verwachting het huis binnen, met onder haar arm het zojuist opgepikte Vinted-pakketje. Ze had iets ‘heel erg moois gekocht’ dat ze meteen moest passen.
Na wat geestdriftig gerommel in mijn slaapkamer – de bewijsstukken van een stevige stylingsessie met items uit mijn kast zie ik later in hoopjes op de grond liggen – is het resultaat een bijna geslaagde look. Jeans, zwarte Converse, een oversized colbert (mijn lievelings, maar die verongelijktheid was al duidelijk geloof ik) en dat loeistrakke, transparante, synthetische prul. Van Victoria Secret, biecht ze bedremmeld op. Ze wist ook wel dat het een lingeriemerk was, maar op de foto leek het gewoon een leuk topje.
Hoewel ik dolgraag ruimdenkend en pedagogisch verantwoord wil reageren moet ik onbedaarlijk lachen. Zonde van je geld, floep ik er ook niet per se diplomatiek uit als ik ben uitgelachen, had je beter aan een goed zwart jasje kunnen besteden. Daar heeft ze van terug. Ze gaat geen zwart jasje kopen als ik er vijf in de kast heb hangen. Mijn enige doel is natuurlijk dat mijn dochter niet in een sekswerkerpakje in de openbaarheid treedt, dus beter niks meer te zeggen over zwarte jasjes en ongevraagd lenen uit mijn kast. Om de energie in de kosmos de goeie kant op te sturen, houd ik nu wijselijk mijn mond en hoop heel hard dat de overtuiging indaalt dat ze dit licht ontvlambare, duur betaalde gevalletje beter weer te koop aanbiedt op dat misleidende Vinted. Een fantastische remedie. Want terwijl ze afkeurend haar vingers laat gaan over de knellende baleinen vraagt ze me oprecht nieuwsgierig waarom zij van Victoria Secret iets fabriceren dat een ander makkelijk bij je uít zou moeten trekken, maar zo ingewikkeld is om zelf áán te trekken…
Nu maar hopen dat ze een liefhebber van iets leuks voor in de slaapkamer op Vinted treft.
Maar waarschijnlijker is dat het onding tot een bal verfrommeld ergens achter in de kast belandt. Het noodlottig eindstation van de meeste miskopen.
