Plastic fantastic?
Zo’n Chinees meisje tussen ons huisafval. Dat klopt toch niet?
Natuurlijk maakt zoiets indruk als je een dochter hebt in dezelfde leeftijd. Maar dat was het niet alleen. Het nog geen tienjarige meisje dat ik afgelopen weekend leerde kennen, stond symbool voor wat er niet klopt in de wereld van plastic en hergebruik. De documentaire Plastic China laat de leergierige Yi Jie zien, die met haar ongeschoolde ouders op een vuilnisbelt van plastic leeft, oppas van haar kleinere broertjes en zusjes is, op haar donder krijgt van haar drinkende vader als ze een broertje te lang uit het oog is verloren, plastic afval op kleur sorteert – jeuj, ze vindt ook een Nederlandse simkaart! – met een broertje op haar rug gebonden, en van haar vader niet naar school mag ‘want dat kan hem niks schelen.’
Poe, dat hakte erin. Niet alleen het persoonlijke drama van het lieve meiske. Ook wist ik niet – wist jij dat? – dat China de grootste importeur van afvalplastic is uit de Verenigde Staten, Zuid-Korea en West-Europa. Eh, afval? Wordt dat verzameld (ja, dát wist ik, dank u) en dan getransporteerd naar een ander continent? Ja dus.
Daar gaat wat mis, zegt mijn boerenverstand. Blijkbaar is het goedkoper om afval dáár te recyclen dan om dat dichter bij huis te doen. Vrachtwagens, containers, havens, schepen en opnieuw vrachtwagens ten spijt. Het zegt ook veel over het loon (vijf dollar per dag – mijn dagcrèmepje is algauw een week werken) van haar vader, waardoor hij sowieso de school voor zijn dochter niet kan betalen.
Vandaag las ik dat de Leidse kunstenaar Merijn Tinga genoeg handtekeningen heeft verzameld om zijn burgerinitiatief aan te bieden aan de Tweede Kamer. Zijn wens? Statiegeld op kleine flesjes. Die worden nu veel te vaak zwerfafval in de natuur. De Plastic Soup Surfer – hij kitesurfte voor ditzelfde doel naar Engeland op een plank van petflesjes – heeft zich dat lot dus aangetrokken. En dóet wat tegen de plastic misstanden.
Beatrijs Bonarius is tekstschrijver & eindredacteur. Een mediavreter, zoals ze zelf zegt. Met een vrolijke, scherpe blik – en dito toetsenbord – kijkt ze voor Franska naar de actualiteit.
