Parijs, maar dan anders
Bij mij op de wc hangt een poster met allerlei levenslessen van de Dalai Lama.
Een van zijn adviezen luidt; once a year go someplace you have never been before. Een rake wat mij betreft, want door nieuwe dingen te ontdekken prikkel en verruim je de geest tenslotte. Maar terugkeren naar een bekende plek vind ik evengoed iets heerlijks. Dat het een met het ander samen kan gaan, besefte ik vorige week in Parijs.
Aankomen op Gare du Nord is alsof ik een dierbare in m’n armen sluit. Zo’n vriendin die je niet vaak hoeft te zien, maar waar je al vrolijk van wordt door elkaar alleen al in de ogen te kijken. Parijs is als zo’n vriendschap, die je optilt, inspireert en altijd energie geeft. Het blijft een verbazing dat drie uurtjes treinen voldoende is om in een compleet andere wereld terecht te komen. Een cadeau toch, dat deze bron van schoonheid en cultuur op een steenworp afstand ligt? Dat cadeau moet een mens zich af en toe gunnen, vind ik.
Omdat haar laatste schooljaar gauw in zou gaan en ik bedacht dat ik er alles uit wil halen nu mijn dochter als enige nog thuis woont, besloten we onszelf op de valreep te verwennen met 48 uur Parijs. Als toetje van de zomer. Mijn dochter noemde het trouwens een grand-dessert, en daar had ze gelijk in. Voor haar werd het (pas) de derde keer. Er viel nog zoveel te ontdekken. Maar dat gold eigenlijk ook voor mij, want in de stad die ik een ontelbaar keren bezocht, vond ik ook nu weer verborgen parels. Door de minder platgetreden paden te bewandelen kwam ik op lieve, mooie, lekkere, authentieke en voor mij onbekende plekken. Adressen die ik met je ga delen.
Wij logeerden in Canal Saint-Martin, in het 10e arrondissement, op 17 minuten loopafstand van Gare du Nord. Ik vind deze buurt een winnaar. Het heeft niet de monumentale grandeur die je met het klassieke Parijs associeert maar het is bruisend en geliefd bij Parijzenaren. Jonge mensen zie je er met mooi weer aan de kade zitten met een fles wijn maar er zijn ook ontelbaar vele leuke barretjes met terras en goeie restaurants. Onze favorieten zijn www.leverrevole.fr en www.lamarinecanalsaintmartin.com. De eerste is een bistro in een slijterij, waar je de goddelijkste wijnen ook per glas kunt drinken. De tweede een typische brasserie, waar je komt voor fantastische escargots en crème brûlee.
Twee jaar geleden werd het monumentale Bourse de commerce omgebouwd tot museum voor moderne kunst. Alleen het gebouw al is een beleving. Wel vooraf online reserveren!
Als je meerdere keren in Parijs bent geweest en de grote hits al hebt bezocht, is Musee Ve Romantique in Pigalle een fijn museum. In het huis van de 19e -eeuwse Nederlandse schilder Ary Scheffer, destijds mateloos populair maar met de opkomst van de moderne schilderkunst in de vergetelheid geraakt, vind je zijn werk en dat van andere tijdgenoten. Het is een beetje vergane glorie maar dat heeft iets charmants. Er ligt een pittoreske theetuin bij, waar je verrukkelijke cake kunt eten. Reserveren niet nodig, toegang gratis.
Dat laatste geldt ook voor Zadkine, ook een huis van de kunstenaar, omgevormd tot klein sympathiek museum. Met een tuin waar zijn prachtige beelden staan. Vlak bij Jardin Luxembourgh.
Jardin des Plantes is een schitterende botanische tuin waar je aangenaam kunt rondslenteren. Maar het natuurhistorisch museum, dat al uit de 18e eeuw stamt en in een beeldschoon gebouw huist, is ook zo leuk! Je ziet er veel (groot)ouders met kinderen, maar ook voor volwassenen is het de moeite waard.
Sinds ik een jaar of 10 geleden het fietsen ontdekte in Parijs, heb ik nooit meer in een metro gezeten. Met een fiets kun je zoveel meer afstanden afleggen in die paar dagen. En anders dan mensen denken zijn er veel veilige fietspaden.
Je kunt de stadfietsen die overal geparkeerd staan proberen maar ik vind dat gedoe, met zo’n app. Liever huur ik direct na aankomst voor een paar dagen een goeie fiets. Via google vind je diverse aanbieders, ik doe het al een paar jaar via deze site.
