Franska.nl

Papegaaien in quarantaine

 

Hahaha. Het zijn net mensen eigenlijk. Als de één begint te schelden gaat de rest gewoon meedoen. En waar ze het over hebben? Ze hebben geen flauw idee!

Tsja… het is natuurlijk ook niet voor niets dat wij de uitdrukking ‘na-papegaaien’ gebruiken voor sommige mensen. Maar die jongens in Engeland maken het blijkbaar een beetje te bont nu. Daar hebben ze het dus een halt moeten toeroepen.

 

En eigenlijk vind ik het – in dit geval – weer een beetje jammer. Als papegaaien lopen te schelden, zonder dat ze weten waar ze het over hebben – en wat ze er dus mee aanrichten – dan vind ik het juist wel lollig. Ik vind het pas storend als mensen het doen.

 

Toch mogen die het dan weer wél. Raar eigenlijk. Met de papegaaien in Engeland zat een dierentuin in de maag, en daarom hebben ze de scheldende beestjes nu maar even in quarantaine gezet. Ze hadden zichzelf tijdens de lockdown in alle rust van alles en nog wat aangeleerd, en nu de poort weer open mocht voor publiek bleek dat het eigenlijk niet om aan te horen was. Daarom zijn de grofgebekte vogels nu maar in een apart hok geplaatst, en worden ze een tijdje buiten het zicht (of beter gezegd: gehoor) gehouden.

 

Wonderlijk eigenlijk. Ik vraag me dan meteen af waarom we zoiets met deze rare vogels (achter tralies) wel doen, maar met die uit onze eigen mensenwereld (achter schermpjes) niet.

 

Kunnen we (bijvoorbeeld) een Donald Trump en een Joe Biden dan ook niet even in een apart hokje zetten tot ze zijn uitgeraasd? De één lult maar wat, is onbeschoft, heeft nergens verstand van, en denkt alleen maar aan zijn eigen portemonnee. En de ander lult maar wat, is onbeschoft, heeft nergens verstand van, en denkt alleen maar aan wat hem is ingefluisterd door anderen.

 

Waarom krijgen zij wél een podium, en gaan we daar dan wel naar kijken en luisteren? Waarom zetten we deze twee kwetterende oudjes dan niet óók achter een hekje, en gaan we er gewoon om staan lachen?

 

Ik zie eerlijk gezegd maar weinig verschil met die kleurrijke wezentjes in de dierentuin, maar toch zie je miljoenen mensen achter dit soort rare vogels aanhobbelen en ze na-papegaaien. Men re-tweet vaak blind een mening van zo’n Trump, zonder de feiten eerst even te checken.

 

En dat mag! Mensen doen alles na wat influencers ze voordoen. En dat allemaal zonder eerst even te checken of het wel reëel is wat men hoort of ziet. Ik las zelfs ergens dat er een hele studio is gebouwd, met daarin (onder meer) een nep-privéjet, zodat influencers zich daar kunnen laten fotograferen onder het genot van een bubbeltje. Dan lijkt het alsof ze op weg zijn naar iets groots en meeslepends om over te vloggen en te bloggen, maar het is dus eigenlijk één grote bubbel en ze zitten gewoon met beide beentjes op de grond. Iets wat je van hun volgers vaak niet meer kunt zeggen.

 

Is het niet raar dat dat soort figuren miljoenen mensen mag beïnvloeden, maar dat een paar vogeltjes moeten worden opgesloten omdat ze ook maar gewoon nadoen wat ze gehoord hebben!?

 

Want van wie hebben ze dat schelden geleerd? Precies! Laten we vooral niet vergeten dat die beestjes dat hebben overgenomen van hun verzorgers, en dat ze die woorden dus niet zelf verzinnen. Goed voorbeeld doet (ook hier) goed volgen!

 

Laat ze daarom maar een spiegel zijn, in plaats van iets waarmee je in je maag zit! We zouden eerder met onszelf en sommige wereldleiders in onze maag moeten zitten, dan met een paar vogeltjes in een kooitje, lijkt me.

 

En met ‘in je maag zitten’ bedoel ik dus niet dat ik ze om op te vreten vind, wat ik van die papegaaitjes juist wel vind.

 

Hoewel ik sommige twitterende figuren weleens rauw lust, hoor. Maar dat is weer een ander verhaal om over te vloggen en te bloggen.