Over dat jongetje dat in een supermarkt werd ontvoerd

 

In Haarlem werd vandaag een echtpaar wakker dat gisteren iets afschuwelijks heeft meegemaakt. 

 

Nietsvermoedend gingen deze opa en oma samen met hun kleinzoon boodschappen doen in de supermarkt in de buurt. Het jongetje van vier mocht lekker even in de speelhoek zodat opa en oma hun handen vrij hadden voor de boodschappen.

 

Op zich niets bijzonders. Zo worden er dagelijks tientallen kinderen in een speelhoekje van een winkel geparkeerd. Maar in die supermarkt in Haarlem gebeurde er gisteren iets verschrikkelijks.

 

Voor de ogen van opa werd zijn kleinzoon door een wildvreemde man opgetild en meegenomen. Gelukkig kon opa direct ingrijpen en liet de vreemde man het jongetje los. Jammer genoeg is die engerd wel ontkomen. Maar de supermarkt heeft duidelijke camerabeelden van de man, dus met een beetje geluk wordt hij wel gevonden.

 

Ik kan het nauwelijks geloven. Dit gebeurt toch alleen in films? Die van het enge soort. In Nederland kun je je kind met een gerust hart in de speelhoek van de supermarkt achterlaten. Die supermarkt waar dit gebeurde ken ik ook. Ik kom daar zeker een keer in de week. Het is zo raar dat je weet dat er in je eigen buurtje zo’n gek rondloopt. Iemand die zomaar een kind probeert mee te nemen. Wie doet dat nou?

 

De afgelopen weken zijn er meerdere keren mensen in het nieuws geweest die iets verschrikkelijks hebben gedaan. Denk maar aan die verwarde man die dat echtpaar in de Groningse bioscoop heeft omgebracht. Die vader die zijn kinderen jarenlang voor de buitenwereld heeft verborgen. En zo kan ik nog wel even doorgaan. 

 

Ik vraag me dan soms af hoe iemand tot zo’n daad komt. Begrijp me goed, ik vind dat die daders moeten worden gevonden en gestraft. Dat de maatschappij tegen deze mensen moet worden beschermd. Maar toch kan ik het niet helpen dat ik me dan afvraag wat er in het leven van zo’n dader is gebeurd dat hij tot zoiets verschrikkelijks in staat is.  

 

 

Misschien was er nooit iemand die zich om hem bekommerde. Geen opa die hem beschermde tegen enge mannen. Ieder kind verdient een veilige omgeving om in op te groeien. Zodat het nooit verandert in iemand waar de maatschappij bang voor is. 

 

Door: Irene Smit

Irene is redacteur bij Franska.nl. Met haar man, twee pubers en een teckel woont ze in Haarlem. Ze zou graag willen zingen als Ella Fitzgerald en koken als Nigella Lawson. Tot het zover is, blijft ze lekker schrijven over allerlei zaken die haar verbazen.

Afbeelding van Irene Smit