Ouders krijgen de schuld van geschrapte schoolreisjes

 

En daar moet ik even wat over kwijt. Want waarom zijn ouders hiervoor verantwoordelijk?

 

Ik ga vandaag een mening uiten waar niet iedereen het mee eens zal zijn. Generatiedingetje misschien? En ben jij het niet met me eens? Dat mag. We hebben allemaal natuurlijk recht op onze eigen mening.

 

Uit onderzoek van ‘DUO Onderwijsonderzoek en Advies’ en onderwijsvakblad ‘Didactief’ blijkt dat meer dan de helft van de leraren weleens een schoolreisje of extra activiteit heeft geschrapt omdat niet genoeg ouders zich hebben aangemeld om te komen helpen. Twee derde van de leraren laat ook weten dat het de afgelopen vijf jaar moeilijker is geworden om ouders te vinden voor hand-en-spandiensten.

 

Ehmmmm. Kleine kortsluiting in mijn hoofd. Sinds wanneer zijn ouders verantwoordelijk voor het bijwonen en bij het helpen van schoolreisjes? Het heet toch een SCHOOLreisje? Dan kan je toch verwachten dat de school ervoor zorgt dat er genoeg begeleiding is?

 

Vroeger was het meer gebruikelijk dat vrouwen na de geboorte van hun eerste kind (of als je het over vroeger-vroeger hebt, nadat ze gingen trouwen) stopten met werken. Dan snap ik het dat moeders meer tijd hadden om te helpen. Maar het idee dat vrouwen thuisblijven met de kids en mannen door blijven werken is allang niet meer van toepassing. Steeds meer vrouwen blijven doorwerken. En daardoor blijft er vanzelfsprekend minder tijd over om kinderen te begeleiden op schoolreisjes en dergelijke. En ik herhaal: de verantwoordelijkheid ligt niet bij hen.

 

Begrijp met niet verkeerd, ik wil natuurlijk geen leraren beledigen met dit stukje. Ik heb bakken vol respect voor iedereen in het onderwijs. Ze werken hartstikke hard, al helemaal met het lerarentekort dat we in Nederland hebben. Maar er moet toch een andere manier zijn om te zorgen dat er genoeg begeleiding is op schoolreisjes? Er zijn toch ook genoeg mensen die oppassen?

 

 

Kunnen we daar niet iets mee? Of studenten, voor een aardig prijsje? Eenzame ouderen die wel wat contact kunnen gebruiken? Ik noem maar wat hoor…

 

Ik weet nu al dat ik mijn carrière nooit ga opgeven voor kinderen. Dus weet ik al ver van tevoren dat ik niet mee ga doen met schoolreisjes en -activiteiten, avond4daagses, of wat dan ook. Ongezellig? Noem het wat je wil. Maar daar heb ik me als ouder niet voor opgegeven. Iedere ouder heeft het recht om hier zelf voor te kiezen. Heb je wél genoeg tijd en je wil helpen? Doe dat vooral. Hartstikke leuk! Maar forceer ouders niet om dingen te doen waar ze helemaal geen tijd voor hebben. Dat is waar burn-outs vandaan komen.

 

Zo. Ik heb mijn woordje gedaan. En nogmaals: ik ben hier niet om leraren te kleineren of om iemand belachelijk te maken. Maar ik sta achter mijn punt dat de verantwoordelijkheid bij school ligt. Niet bij de leraren en niet bij de ouders.

 

Fijne woensdag!

 

Door: Danique van Leeuwenstijn

Danique is coördinerend redacteur bij Franska.nl. Samen met haar Britse vriend woont ze in het hartje van Londen. Zelf is ze gek op reizen, gezelligheid, koken, goede wijn, en vintage treasures.

Afbeelding van Danique van Leeuwenstijn