Franska.nl

Ouder worden en spijt krijgen

 

Ouder worden is niet altijd leuk.

 

Of, nou ja … als je ouder(s) wordt van een kindje, dan kan dat heel leuk zijn.

 

Kán, ja! Want als je ouder wordt van een níet leuk kind, dan kan het soms ook heel vervelend zijn. 

 

Maar ja, dat weet je pas later. Als het al te laat is.

 

Of ouder worden van een kind, terwijl je zelf nog een kind bent. Dat lijkt me ook niet altijd leuk. Maar ook dát gebeurt. Dan word je in één klap twee keer ouder. Zowel van een kind, als in leeftijd. Want vrij zijn, zelf kind zijn, en blij zijn omdat de wereld nog voor je open ligt, dat is dan in één klap voorbij.

 

Ouder worden brengt sowieso een hoop twijfel met zich mee, vind ik. Of spijt. En dat zie ik vooral bij veel vrouwen gebeuren. Spijt krijgen, omdat ze vroeger zijn blijven werken, bijvoorbeeld. Omdat ze nu pas zien dat die kinderen helemaal niet zo leuk zijn geworden als ze hoopten, denken ze ineens dat dat komt omdat ze nooit thuis waren.

 

Of juist andersom: ze hebben spijt omdat ze wél zijn thuisgebleven voor de kinderen en vinden nu dat ze die kinderen veel te weinig spreken. ‘Ze komen nooit meer langs’, mopperen ze dan.

 

Maar volgens mij krijgt een mens sowieso spijt van dingen die er nooit van gekomen zijn, in een bepaalde fase. Op een zeker moment ga je alles nog eens even goed overzien, en dan is er altijd wel iets wat anders had gekund of gemoeten. Dat is een heel natuurlijk (en vaak hormonaal gestuurd) proces, waarmee je soms nog wat zaken kunt heroverwegen of aanpakken.

 

Zo zie je mannen vaak spijt hebben van hun partnerkeuze. Ze wilden dan toch liever een wat jonger exemplaar, en dan ‘nemen’ ze gewoon een nieuwe. Of: ‘Had ik maar wat minder tijd besteed aan mijn werk, en iets meer aan de kinderen.’ Ja, écht hoor; die penopauze brengt bij mannen vaak exact dezelfde twijfels teweeg als de menopauze bij vrouwen doet. Was ik maar wat meer blijven werken, denken vrouwen vaak in die periode. Juist precies het tegenovergestelde van wat die mannen dan dus gaan denken. Maar of ‘opposite attracts’ dan nog geldt?

 

Of: had ik de zorg voor onze kinderen maar wat meer met mijn partner gedeeld. Die hoor ik ook best wel vaak bij mijn al wat ouder wordende vriendinnen. En ik ben eigenlijk benieuwd hoe zoiets dan gaat bij twee werkende papa’s of twee werkende mama’s. Zouden die dat soort gevoelens dan tegelijk krijgen?  

 

Maar alles is beter dan de grote dooddoener van vroeger. ‘Ik kon eigenlijk heel goed leren, maar het kwam er niet van.’ Daarmee konden vrouwen vroeger veel aan zichzelf uitleggen, maar dat kan tegenwoordig niet meer. Zoals die man dan kiest voor een ‘betere’ vrouw, kun jij als vrouw (ook op latere leeftijd) altijd nog kiezen voor een betere opleiding. Al komen veel vrouwen dan evengoed vaak weer met: ‘Leren gaat nu niet meer lukken, want ik moet op de kleinkinderen passen. Ik heb geen tijd, geen ruimte, en ik vind toch nooit meer een baan.‘

 

Raar, eigenlijk. Dat mannen gewoon dóen, en dat vrouwen vaker belemmeringen zien.

 

‘Ik wil ook wel een jongere partner’, zei mijn vriendin laatst. ‘Maar dat gaat me niet lukken, want ik zie er niet meer uit.’ En zoiets zul je een man dus nooit horen roepen.

 

Spijtig hoor. Dat spijt hebben nu eenmaal bij het leven hoort, en ouder worden dus ook.

 

Ouder worden van een kindje is jammer genoeg niet iedereen gegeven, maar ouder worden door tijd is voor iedereen een feit.

 

‘Ouderdom komt met de jaren’, zeggen ze dan. En van wijsheid zeggen ze hetzelfde.

 

Dus dat ‘spijt hebben’ heeft eigenlijk helemaal geen zin, want je kon het toen allemaal nog niet weten.

 

Onthoud die maar! Want het is een mooi excuus om gewoon maar te genieten van het nu. Ook als je al (wat) ouder bent!