Franska.nl

Ik móet naar binnen, in eerste instantie alleen maar om even te kijken, al snel sta ik te kiezen en als het een beetje mee zit, koop ik ook nog iets. En dan te bedenken dat er thuis minstens 120 borden in de kast staan. Misschien wel meer? Slaat dus helemaal nergens op. Hetzelfde heb ik met theedoeken, tafelkleden, servetten en keukenspullen. Be-la-che-lijk. Sommige mensen hebben dan nog een man die begint tegen te sputteren. Die van mij niet. Die moedigt het juist aan. Dat is echt boffen. Je moet je natuurlijk niet met mijn aankopen bemoeien. Ik maak zelf wel uit wat ik nodig heb. Of is aanmoedigen ook bemoeien? Dacht het niet, hè? Aanmoedigen is ontzettend positief! Nadat ik al voor achttien levens spullen had gekocht, vond ik het ook nog nodig om naar het Italiaanse plaatsje Deruta in de provicie Perugia te gaan. Het walhalla voor de liefhebber van Italiaans servies. Natuurlijk daar ook weer wat meegenomen. Twee borden maar. Knap hè? Kreeg ze met moeite nog in de kast gepropt. Laatst bedacht ik me ineens hoe suf het is dat je er op een bepaalde leeftijd ineens achter komt dat je aan twee handdoeken p.p., 6 theedoeken en 12 borden wel genoeg hebt. Had ik me eerder moeten realiseren. Was er nu nog lekker veel plek in de kast geweest. Kocht ik gelijk die hele Italiaanse servieswinkel leeg. Niet vergeten heen te gaan als je in de buurt bent: Deruta!