‘Onze relatie gaat kapot door het coronavirus’
Mireille en Benjamin zijn bijna tien jaar samen, waarvan ze er vijf samenwonen. Ze zijn beide zzp’er en zitten sinds corona zonder werk. Inmiddels trekt dat ook een zware wissel op hun relatie.
‘Dat mijn leven er nu zo uit zou zien had ik echt nooit gedacht. In januari had ik nog geen flauw idee van wat ons te wachten stond. Ja, ik ben een van die velen die het coronavirus overduidelijk onderschatte en nu geen werk meer heeft. Mijn vriend Benjamin zit ook sinds maart thuis. Het is me inmiddels duidelijk geworden dat we er niet sterker uit gaan komen samen. Ik vraag me zelfs af óf we er wel uit gaan komen.
Benjamin is muzikant, al zijn hele leven. Hij drumt in een band en had altijd een drukke agenda met optredens, maar dat is nu logischerwijs helemaal weggevallen. Ik werk als freelance fotograaf, deed voornamelijk bruiloften. Ook dat viel weg. Ik had een horecabaantje erbij, maar ook dat viel uiteindelijk weg in juni… Heel begrijpelijk natuurlijk, maar wel flink balen.
De steun die we krijgen van de overheid is echt heel weinig. Het is genoeg om onze huur te betalen en onze boodschappen te doen, maar met dat laatste moeten we wel echt in de gaten houden dat we onszelf niet te buiten gaan. Op vakantie gaan zat er dit jaar bij lange na niet in. Geen ramp, al denk ik wel dat het ons goed had gedaan als we er even uit waren geweest.
Want inmiddels is het echt niet leuk meer thuis. Ik heb geprobeerd weer een horecabaantje te vinden, zodat er íets van geld binnenkomt, maar dat gaat, nu de horeca dicht is, ook niet meer. Daarnaast moet het zwart zijn, want als ik iets wit verdien valt mijn deel van de steun weg. En dat kunnen we nu echt niet missen, dat is het enige inkomen dat we hebben. En een baan kan zo weer weg zijn.
Benjamin heeft letterlijk niets uitgevoerd sinds we zonder werk zitten. Hij vindt het allemaal verschrikkelijk en heeft veel moeite het te accepteren. Ik ben meer het type dat niet bij de pakken gaat neerzitten, maar hij verdrinkt inmiddels in zelfmedelijden. En hij verwacht ook dat ik dat medelijden voor hem kan opbrengen.
Tegenwoordig hebben we elke dag ruzie. Benjamin wil niets, alleen maar hangen op de bank en negatief zijn. Hij wil niet meer koken, niet meer samen een wijntje drinken, niet eens samen op de bank hangen. We zijn inmiddels al twee maanden niet meer intiem geweest, en elke keer dat ik een poging waag wijst hij me af. Het is niet dat hij gemeen naar mij toe doet, zijn algehele toestand is gewoon zó negatief.
Ik merk dat ik er opstandiger van word. De enige communicatie die we nu hebben is naar elkaar snauwen. Er is geen enkele uiting van liefde meer voor elkaar. Ik zit eraan te denken om tijdelijk bij mijn zus te gaan wonen, maar ik vrees dat hij zichzelf dan helemaal verliest in zijn negativiteit. Maar zoals het nu gaat, daar word ik ook ongelukkig van.’
