Onze jongeren waren nog nooit zo ongelukkig
En nee: vóór corona hield het ook al niet over.
Weet je nog heel vroeger toen je nog heel jong was? Aan de ene kant was het leven nog o zo maakbaar en ik o zo onbevangen. Alle dromen konden immers nog uitkomen en de kansen lagen nog voor het grijpen. Maar aan de andere kant was het evenwicht best wankel. Zo kon een verkeerde spijkerbroek al maken dat ik niet meer naar school wilde, was het koorddansen geblazen om bij het juiste meidengroepje te mogen horen en was alles met wat liefde te maken had één groot misverstand, een jungle waarin niemand me wegwijs kon maken.
Was ik gelukkig toen ik nog piep was? Toch wel, denk ik. Althans meestal. Meestal had ik er wel zin in, in het leven. Veel vaker dan veel jongeren nu, begrijp ik.
Corona hakte er weliswaar in, maar dat deed het ook voor volwassenen. Maar voor de groep 18- tot 25-jarigen is er al langer dan corona sprake van een daling van hun levensvreugde. Zo’n 85% van deze jongvolwassenen voelt zich naar eigen zeggen nog altijd gelukkig, maar in 1997 gold dat nog voor 91%. In die tijd was deze groep zelfs de gelukkigste leeftijdsgroep, nu zijn deze jongeren het minst gelukkig. Deze daling zet nu al een paar jaar door en dat wil zeggen dat er toch echt iets aan de hand is, volgens CBS-woordvoerder Frank Notten. De CBS-cijfers maken deel uit van een langlopend onderzoek, waarbij bijna 1.900 Nederlanders elk kwartaal wordt gevraagd om aan te geven hoe gelukkig en tevreden ze zijn. Wat overigens praktisch hetzelfde is behalve dat geluk meer het gevoel is en tevredenheid de rationele afweging.
Het zou de toegenomen werk- en prestatiedruk onder jongeren zijn, die voor zoveel malheur zorgt. In 2015 werd de basisbeurs afgeschaft en moesten studerende jongeren gaan lenen om hun studie te bekostigen. In dezelfde periode werd de druk om snel af te studeren opgevoerd. Vergeleken met de eeuwige studenten uit mijn tijd – op je dertigste afstuderen was ook nog best op tijd als je bedacht dat je nog een heel leven werken moest – is dat best een verschil.
Terwijl jongeren dus minder vaak gelukkig zijn, neemt het aantal gelukkige 55-plussers de laatste jaren juist toe. Dat heeft volgens het CBS mogelijk te maken met het feit dat ouderen vaak gezonder zijn, maar ook met de hogere arbeidsparticipatie van (met name) vrouwen tussen de 55 en 75 en de bijbehorende hogere inkomens en pensioenen.
Ben ik gelukkig nu? En tevreden? Maar zeker wel. En daar deed zelfs corona niets aan af.
Bron: Volkskrant
Door: Brigitte Bormans
Brigitte werkte jarenlang als culinair journalist en schreef twee kookboeken. In 2004 werd ze directeur/eigenaar van Erfgoed Logies. Maar zonder schrijven kan ze niet. Gelukkig zag Franska wel iets in haar columns, kwam van het een het ander en mag er nu ook over andere zaken worden geschreven.
