Franska.nl

Ontploffings­gevaar

 

Nee, ik bedoel geen dreigende gas-explosie, maar mentaal ontploffingsgevaar. Hemellief wat heb ik me opgewonden de afgelopen periode. 

 

Nu moet er heel wat gebeuren wil je mij boos krijgen, maar ik kan je zeggen dat de telefonische klachten- en servicedienst van Otto daar een meesterlijk talent voor blijkt te bezitten.

 

Hoe dat zo? 

 

Ik heb een huis in Frankrijk gekocht. Over de perikelen in de aanloop daarvan zwijg ik nu maar even. Dat scharen we maar even onder de Franse slag. Het huis, dat tweehonderd jaar oud is en een familiehuis wordt waar iedereen binnen komt vallen en kan blijven, moet natuurlijk ingericht. Ik probeer bij de inrichting zoveel mogelijk rekening te houden met de sfeer van het huis. Met meubels is dat al gelukt, gordijnen ook en er zijn ter plekke al een aantal mooie  bedden (met nieuwe matrassen). Maar ik zocht nog naar twee flinke ‘twijfelaars’. Boxspringbedden met een mooie sprei, waarboven ik dan een hemel zou hangen, of, en dat leek een heel leuke suggestie: twee metalen hemelbedden. Iemand stuurde me een plaatje met de mededeling: ziet er leuk uit en ideaal want heel snel online via Otto te bestellen. Kan direct verpakt en wel mee met de verhuizer. Levertijd twee tot vier dagen, dus ruim op tijd ook, vóór ze hier van alles zouden ophalen. Online besteld, direct betaald en vol spanning uitkijkend naar de bezorging. Ja en die was er na vijf dagen nog niet, sterker nog, bleek in de systemen onvindbaar. Ja, de bestelling zagen ze, de betaling ook… maar verder… Ik moest maar even wachten, later terugbellen, weer bellen, nee, nog onvindbaar. 

 

‘Maar dan heb ik een probleem want ze moeten met mijn verhuizer mee.’ 

 

‘Ja, misschien komt ‘t maandag wel… geen idee mevrouw, het is besteld dus moet komen…’

 

‘Ja maar wanneer???’

 

‘Geen idee, dag mevrouw, u krijgt wel een berichtje van Post.nl als het aangeleverd wordt.’

 

‘Is het dan geen goed idee om ze opnieuw te bestellen, als ze nu zoek zijn?’

 

‘Nee mevrouw, dat kan niet.’

 

‘Nee, afbestellen ook niet, dan moet u maar weigeren als ze komen…’

 

Nieuwe poging via het backoffice, kan de bestelling naar de verhuizer gestuurd worden als ze maandag ook niet komen? ‘Nee dat kan niet, wel naar familie in de buurt, anders kan ik ook niks voor u betekenen.’

 

Weer mailen. Kunt u dit uitleggen? Kan ik gebeld worden om naar een oplossing te zoeken?

 

Niks noppes nadda….

 

Maandag zijn de verhuizers er… Weer bellen. ‘Geen idee mevrouw, het is vakantie. Het zal wel komen.’

 

‘Daar heb ik anders mijn twijfels over, u kunt niks vinden in het systeem zegt u en de levertijd zou twee tot vier dagen zijn…’

 

‘Ja. Dat is een indicatie mevrouw, geen garantie… Wacht nog maar even af.’

 

Twee dagen later nieuwe poging. Inmiddels ben ik redelijk radeloos en behoorlijk geïrriteerd over de gang van zaken, heb ik er genoeg van om van het kastje naar de muur gestuurd te worden en wil ik doorverbonden worden met een leidinggevende.

 

‘Nee mevrouw, dat doen we niet, dat kan nu niet.’

 

‘Dan blijf ik wachten tot het wel kan.’

 

‘Nee mevrouw, ik verbind niet door. Nee mevrouw, ik kan niks doen en nee, er is niks te zien in het systeem.’

 

‘Dan wil ik op zijn minst teruggebeld worden…’

 

 ‘Ik zal een memo maken.’

 

‘Maar komt de memo dan ook op  de goede plek?’

 

‘Ja, ik geef het door.’

 

‘Heeft u mijn telefoonnummer dan?’

 

‘Ja.’

 

‘Wilt u het nummer dan misschien oplezen?’ (Inmiddels heb ik ernstig mijn twijfels over notities…)

 

‘Uhhh, nee dat is mijn nummer niet. De cijfers zijn omgedraaid…’

 

Ten einde raad en p..nijdig nadat niemand van de telefonische service iets doet of weet, Sandra van de backoffice in alle talen zwijgt en ook niks meer laat horen per mail of telefoon, besluit ik het via Facebook te proberen. En ja, daar wordt gereageerd. 

 

Jeroen vindt het erg maar kan ook niks doen. Ik mail terug en krijg een antwoord van ene Amber. Leg opnieuw de situatie uit dat ik niks heb aan ‘het is besteld’,  en krijg antwoord van Amber dat de bestelling onderweg is maar niemand weet waar deze is, noch wanneer deze aankomt. Ik antwoord weer en krijg nu een reply van ene Afrida, met excuses, maar ook… ‘Die aangegeven levertijd is een gemiddelde. Wettelijk mogen we een uitloop van vier weken hebben.’

 

Nu breekt mijn klomp. Ik antwoord dat bij mij een indicatie van twee tot vier dagen hooguit een uitloop van een paar dagen betekent en dat de enige reden waarom ik besteld had de snelle levertijd was en het idee bij een betrouwbaar bedrijf te hebben besteld… Dan komt Jeroen weer in mijn berichtenbox. Hij vindt ‘t vervelend en gaat er voor me achteraan en ik word morgenochtend gebeld door het hoofdkantoor. Hèhè, dank, hij is de eerste die adequaat handelt. En inderdaad, ik word teruggebeld… ‘Ja, heel vervelend maar het is ergens in een vrachtwagen en moet dan in een depot afgeleverd en opgehaald worden om bezorgd te worden…’

 

‘Uhhh ja, maar wanneer?’

 

‘Geen idee, dat kunnen we nu nog niet zien, ik bel u morgen terug.’

 

Schiet mij maar lek… ik geef het op. Mijn bloeddruk is inmiddels torenhoog. Maar dan krijg ik  ‘s nachts een aantal mailtjes van Post.nl. Eerst dat ze het bed ontvangen hebben en dan dat ze de bezorging gaan inplannen. Diezelfde nacht verandert het tijdstip waarop, maar ik krijg hoop.

 

Ik word de volgende dag inderdaad teruggebeld door Otto.

‘Ik begreep dat u inmiddels een planning hebt gekregen?’

 

Dus ik wacht met spanning af. Ik heb geweldige verhuizers die nu een extra rit moeten maken om  de bedden op te halen, dat wil zeggen, als ze inderdaad komen want, anders ben ik al weg. Matrassen en topmatrassen had ik gelukkig via Ikea besteld. Levering binnen 24 uur. Die zitten al lang en breed in de verhuiswagen. Er kan in elk geval ergens op geslapen worden, nu maar hopen dat het ook een bed is….