Omdat het carnaval is
Daarom kan het. Maar dat is een paar dagen. De rest van het jaar is het een ander verhaal qua rare kleren.
Kijk, dat je er met carnaval raar uitziet, dat is gewoon de bedoeling. Hoe gekker hoe leuker, toch? Al schijnt dat ook weer niet overal op te gaan. Er zijn plekken waar je zelfs een speciale dresscode hebt, zoals ik bijvoorbeeld weleens op foto’s van onze doorgewinterde carnavalster Adeline heb gezien.
Maar dat je je buiten de carnavalstijd om door iemand iets aan laat meten wat je in het gewone leven zelf nooit aan zou doen, begrijp ik niet. Ik zag laatst bij de finale van The Voice of Holland die zangeres (jemig, Ik weet nu al niet meer hoe ze heet) in dat witte pak, dat ze (als je het mij vraagt) in haar privéleven nooit vrijwillig aan zou trekken.
In mijn vorig leven als styliste heb ik me op een gegeven moment voorgenomen dat een fotomodel, nadat ik haar aangekleed had, er niet minder leuk uit mocht zien dan hoe ze binnenkwam. Was best een uitdaging, maar mooi dat het me op een gegeven moment lukte. Ik heb natuurlijk in het begin van mijn stylisten-carrière weleens spijt gehad van combinaties die ik ze aan heb laten trekken. En modellen mopperen niet. Die doen aan wat je ze geeft. Tenslotte is dat hun werk. Maar toch, het is zonde om van iemand een tutje te maken.
Over tuttig gesproken: ik zie iets te vaak dames en heren op televisie in kleren waarmee ze er niet vlotter op worden. Mensen die er in het echte leven een stuk leuker uitzien. Zonde toch? Zouden ze dan achter de schermen nooit hun mond opentrekken en zeggen dat ze iets niet aan willen? Ben ik dan als enige zo stronteigenwijs? Stylistes kunnen soms gek van me worden. Hoewel… ik denk dat bijvoorbeeld een Linda de Mol er ook niet instinkt.
Als je als presentatrice of -tor op tv moet, staat er in je kleedkamer een rekje met kleren voor je klaar waar je uit mag kiezen. Er zal maar niks bijhangen dat je (aan)staat. Moet je toch niet aan denken? Misschien is dat streven van mij een leuke tip voor tv-stylisten. Maak iemand minstens net zo leuk als ie bij binnenkomst is. En nooit tien jaar tuttiger.
Door: Franska
