Om het in je eentje op te nemen tegen het Russische regime, dat vergt moed

 

De negentienjarige Olga Misik heeft de moed en leek geen angst te kennen.

 

 

Ze wist het, dat er op haar voordeur geklopt zou worden, toen ze op 27 juli 2019 in Moskou voor oproeragenten ging zitten en grondwetsartikelen begon voor te lezen over meningsvrijheid en demonstratierecht. Ze wist alleen niet wanneer er zou worden geklopt. Dat haar toekomst door haar actie een uitgemaakte zaak was, dat moest dan maar zo zijn. Ze aanvaardde het met moed, verklaarde ze onlangs voor de strafrechter. Maar ze bleef erbij dat ze de juiste keuze gemaakt had. ‘En de juiste keuze heeft in een totalitaire staat altijd ernstige gevolgen’, aldus Olga.

 

Op papier wordt ze met twee andere activisten vervolgd voor het ophangen van een protestposter en het aanbrengen van roze waterverf op de ingang van het OM-hoofdkantoor. Olga demonstreerde daarmee voor de vrijlating van een groep jongeren die door mensenrechtenorganisaties omschreven worden als politieke gevangenen. Maar dat is alleen op papier. In werkelijkheid wordt ze vervolgd omdat ze haar stem heeft laten horen tegen het systeem. Want sinds ze op haar zeventiende in een kogelvrij vest de grondwet voorlas aan gemaskerde oproeragenten en de wereld over ging als ‘het meisje met de grondwet’, wordt ze in de gaten gehouden door de veiligheidsdiensten en Ruslands anti-extremismedienst.

 

Bang was ze eerst niet. Ze voelde zich wanhopig en hulpeloos, dat wel. Maar niet bang. Totdat er midden in de nacht op haar deur werd geklopt, haar huis werd doorzocht en ze achter de tralies belandde. De afgelopen negen maanden bracht ze door in huisarrest. Het lukte haar geen nacht om normaal te slapen. Ze wordt wakker van geritsel, hoort voetstappen in de gang en krijgt paniekaanvallen door krakend grind onder de wielen van auto’s buiten het raam. Soms zeggen mensen tegen haar dat ze niet bang kán zijn, als ze zich maar realiseert dat ze gelijk heeft. Maar ze weet dat dat onzin is en dat Rusland haar inwoners leert om juist constant bang te zijn. En als je de moed hebt om buiten het systeem te treden, ben je eigenlijk al dood.

 

Olga is door haar protest een bekend gezicht geworden onder de snelgroeiende groep Russische jongeren die volgens mensenrechtenorganisaties om politieke redenen worden vervolgd. Vijftigduizend mensen hebben een petitie ondertekend voor haar vrijlating. Zelf zegt ze te blijven geloven dat Rusland zal worden bevrijd van ‘het fascistische regime’. Ze zegt dat ze niet weet wanneer het zal gebeuren, maar ze gelooft er heilig in dat het regime op een dag zal vallen. Dat ze op een dag zal winnen, omdat liefde en jeugd altijd winnen.

 

Ze mag dan wel bang zijn geworden, dat heeft haar de moed niet ontnomen. En dat voor een meisje van nog maar negentien jaar.

 

Bron: Volkskrant

Door: Brigitte Bormans

Brigitte werkte jarenlang als culinair journalist en schreef twee kookboeken. In 2004 werd ze directeur/eigenaar van Erfgoed Logies. Maar zonder schrijven kan ze niet. Gelukkig zag Franska wel iets in haar columns, kwam van het een het ander en mag er nu ook over andere zaken worden geschreven.

Afbeelding van Brigitte Bormans