Franska.nl

Zondag. 18.30 uur. Ik was aan het koken. Lekker relaxed, muziekje aan op mijn telefoon, glaasje prik erbij (oftewel lekkere Spaanse bubbels). Even alleen aan het schrappen van de winterwortel denken in plaats van het schrappen van teksten. Maar net zoals elke zondag ervoor, wist ik dat het ging komen: een appje van een collega. Die as usual de weekplanning met andere collega’s wilde doornemen rond dit tijdstip. Waar ik totaal niet op zat te wachten. Niet op dit tijdstip. En al helemaal niet via de appgroep. Met z’n blauwe klik-vinkjes.

Beep beep.

Elke week werd de ergernis groter. En werd die zondagse kookavond door dat appje verstoord. Want niet alleen zij appte, er kwamen ook reacties van andere collega’s. Steeds meer reacties. En omdat ik niet wilde dat er iets ‘stoms’ werd bedacht, of dat ik de rottigste klusjes kreeg, bemoeide ik me er toch mee. Want zo ben ik dan ook wel weer … En hoe leuk ik mijn werk ook vond, ik ging bijna op voorhand tegen die zondagse appjes opzien. Tja, en dan kun je twee dingen doen. 1. Voor de lieve vrede je mond houden, je baas en collega’s hun gang laten gaan, blijven meedoen in hun verwachting. Of 2. Er uit zelfbehoud toch maar wat van zeggen ondanks dat het je niet in dank wordt afgenomen. Inclusief de angst dat je jezelf uit de groep plaatst – letterlijk of figuurlijk. Want ‘hé, je doet niet meer met ons mee!’

Het is een klein voorbeeldje. Maar het laat wel de sluipmoordenaar zien. Mee willen doen, je verantwoordelijk en betrokken voelen. Tegenover te weinig kunnen ontspannen of niet goed genoeg kunnen herstellen door die 24/7 bereikbaarheid. En ik ben heus niet de enige: zo’n 1 op de 7 werkenden heeft wel eens burnout gehad. Diepe dalen. Ik weet er alles van. Al die burnouts kosten de samenleving zo’n 1,8 miljard euro per jaar. Dus ligt er nu een wetsvoorstel klaar waarin staat dat werknemers ‘het recht hebben op niet werken buiten werktijd’.

Euh? Het recht op niet werken buiten werktijd? Was dat er niet al? En gaat zo’n wet dan helpen in de strijd tegen burnouts?

Nee, natuurlijk niet. Het zit ‘m echt niet in regelgeving. Mijn eigen ervaring is dat het komt door de druk van altijd meer moeten (van jezelf én van anderen), altijd beter/mooier/gaver, altijd kritisch moeten zijn en dat ook van anderen moeten dulden, altijd aan moeten staan, 24/7. En te weinig complimentjes krijgen. Dat ook. En zeker met al die volle sociale weekprogramma’s, altijd op je telefoon kijken, altijd iets nieuws, is er veel te weinig hersteltijd. Weet je? Nu ik dit rijtje opsom word ik al bijna overspannen … Dat ga je er dus echt niet uithalen met zo’n wetje. Ik – samen met mijn vroegere burnoutpsych – denk dat het veel meer gaat over opkomen voor jezelf. Jezelf gunnen te ontspannen. Opladen zoals jij dat wilt. Dus jezelf kennen, en je eigen grenzen aangeven.

Dus heb ik gezegd dat ik op zondagavond geen appjes meer wilde. En nee, daar haalde ik niet de populariteitsprijs mee, om het maar eens eufemistisch te zeggen. Wel had ik voortaan weer een relaxte zondagavond. En kon ik er op maandag veel beter tegenaan.