Nou kan het eindelijk en wil ik het (toch maar) niet
Ik heb al eens eerder verteld over mijn Tinderescapades. Lekker een beetje daten om nieuwe mannen te leren kennen.
Maar eigenlijk zat er iets anders achter. Iets waarvan ik dacht dat ik daar wel aan toe was. Het is natuurlijk logisch dat wanneer je een relatie hebt, de seks wat minder spannend wordt naarmate je langer bij elkaar bent. Of je moet samen bijvoorbeeld tantra gaan doen, maar ik heb nog nooit een man zover gekregen om dat met me te ontdekken. We hebben het toch leuk samen?
Ach ja, dat is ook zo
En dan laat ik mijn wilde wensen maar weer varen. Een van de eerste dingen die ik dacht toen ik als single vrouw door het leven ging was: nú kan het! Experimenteren, vreemde plekken, verschillende mannen. Wakker worden op een plek waar je je even moet oriënteren om te weten waar je ook alweer bent en vooral met wie.
Maar wat blijkt: het is allemaal grootspraak. Een paar maanden geleden zat ik op Bali. Aan aandacht daar geen gebrek. De Balinese mannen zijn niet echt mijn type, alleen zijn er nog véél meer nationaliteiten te vinden op het eiland. En daar zaten zeker knappe en geïnteresseerde exemplaren tussen.
Zodra een man op een seksuele manier toenadering zoekt, sla ik dicht
Ik was uit eten geweest en struinde nog wat door het stadje. Ik had wel zin in een lekker drankje, dus streek ik neer bij een hip uitziende bar. Al snel kwam er een stel jongens uit Canada naast me zitten. Na een uurtje kletsen liet een van beiden overduidelijk blijken interesse te hebben.
Subtiel legde hij zijn hand op mijn been. Hij had prachtige ogen en ze stonden zacht. Maar in plaats van me gevleid te voelen of mee te gaan in het zomerse, sensuele moment, ging mijn lichaam volledig op slot. Whaaahhh GO AWAY! Ik ben maar gaan plassen en heb me daarna uit de voeten gemaakt. Terug naar mijn veilige eco-lodge, waar ik in alle rust kon luisteren naar het stromende water. En verder… niets.
Is mijn relatiebreuk nog te vers, staat mijn hoofd er niet naar omdat het buitenland is?
Die vraag stelde ik mezelf toen ik weer in mijn huisje zat. Ik heb de rest van de reis in elk geval met een grote boog om het mannelijk schoon heengelopen.
Take two. Lente/zomer 2023. Gewoon lekker in Nederland. Ik ontmoet wederom een aantrekkelijke man. Ondanks dat ik niks voor hem voel, staan we op een gegeven moment te zoenen. Hij wil meer. Sta ik daar ook voor open? Opnieuw voel ik van binnen een keiharde nee.
Ik verbaas mezelf een beetje, want wat is erop tegen om met een leuke, lieve, knappe man intiem te zijn? Ik hou de boot af en ga naar huis. Eenmaal thuis is het tijd voor een goed gesprek met mezelf. Wat is dit toch? Dan komt er een antwoord opborrelen dat ik niet zag aankomen.
Ik geef mijn lichaam niet zomaar weg. Ik eer mijn lichaam en mijn vrouwelijkheid. Een leuke klik is niet voldoende. Ik wil liefde en commitment alvorens ik mijn kleren uitgooi. Direct ervaar ik een diepe rust. Misschien is het ouderwets of preuts. Maar dit klopt voor mij. Ik weet zeker dat ik binnenkort weer enorm van seksualiteit zal genieten. Alleen dan met iemand die ik vol trots mijn partner mag noemen.
Door: Redactie Franska.nl
