Franska.nl

Ik moet er niet aan denken. Eten is voor mij niet alleen een noodzakelijke levensbehoefte, maar ook iets dat me gelukkig maakt. Lekker lunchen met vriendinnen, een wijntje op het terras, een gezellig etentje met vrienden of een romantisch diner voor twee. Ik zou niet zonder kunnen. Als ik zou moeten kiezen…

Mijn vriendin stond voor die keuze. Zij koos ervoor om haar hele maag weg te laten halen. ‘Want,’ zo zei ze, ‘als ik dat niet doe, ben ik volgend jaar dood.’ En daar heeft ze een punt.

‘Je schijnt prima te kunnen leven zonder maag,’ zei ze, ‘en ja, ik ga grotendeels leven op sondevoeding, maar ik mag straks wel weer eten. Muizenhapjes, want er is natuurlijk geen maag meer om het voedsel op te slaan. Maar ik heb ook nooit meer honger, dus ook niet de behoefte om een hele reep chocola naar binnen te schrokken.’ Om het hele verhaal minder pijnlijk te maken, maakten we grapjes over onze strijd tegen de extra kilo’s. Die had zij nu al bij voorbaat gewonnen. Toch kon ze me niet overtuigen. Als ik zou moeten kiezen…

Terwijl wij ons tegoed deden aan kerstdiners en oliebollen, lag zij in het ziekenhuis. Ik ging bij haar op bezoek en zag hoe ze genoot van haar eerste theelepeltje vla. Op dat moment realiseerde ik me dat kwaliteit van leven niet afhangt van hoeveel je kunt doen, maar van hoeveel je ervan kunt genieten.

 We hebben afgesproken dat we, als ze weer helemaal hersteld is, uitgebreid samen gaan lunchen.

Dan gaan we naar een lekker restaurant, bestellen samen één bordje en daar gaan we dan oneindig van genieten. Met muizenhapjes.