Niet zonder mijn kind
Melis A., een drieëntwintigjarige Syriëganger, werd door haar vader hoogstpersoonlijk uit het kalifaat bevrijd. Wat een ongelofelijk verhaal…
Gisteren besliste de rechter dat kalifaatmeisje Melis A. de behandeling van haar zaak thuis mag afwachten. Ze wordt verdacht van deelname aan een terroristische organisatie en het voorbereiden van terroristische misdrijven.
Melis was verliefd geworden op een bij verstek veroordeelde IS-strijder uit Den Haag. En eind 2016 vertrok ze naar Syrië om bij haar toekomstige echtgenoot te gaan wonen. Eenmaal daar kreeg ze in de gaten hoe de gewapende strijd er werkelijk uitzag. Toen haar echtgenoot bij een bombardement om het leven kwam, vluchtte ze hoogzwanger naar Koerdisch gebied in Noord-Syrië en kwam ze daar in een vluchtelingenkamp terecht.
Sommige mensen vinden dat ze daar maar lekker had moeten blijven zitten met haar inmiddels geboren zoontje. Tja, daar kun je een ferme discussie over voeren. Waar het mij in dit verhaal om gaat is haar vader. Faruk heeft haar met gevaar voor eigen leven uit dat kamp weten te halen en is met zijn dochter en zijn pasgeboren kleinkind naar het consulaat in Noord-Irak gevlucht.
Ik kan maar één woord voor Faruk bedenken: HELD. Ik vind het een enorme held. Want hoe oerstom en gevaarlijk zijn dochter ook heeft gehandeld, het is wel zijn dochter. En daar ging hij letterlijk voor door het vuur. Hij heeft werkelijk alles uit de kast gehaald om haar terug te kunnen halen.
Twee jaar geleden deed hij in Nederland al aangifte van vermissing. Hij vertelde de politie dat Melis verliefd was geworden op een jihadstrijder en sterk geradicaliseerd was. Maar toen was het al te laat. Melis was vertrokken naar het kalifaat en liet haar vader verbijsterd achter.
Faruk ging verschillende keren naar Turkije waar hij mensensmokkelaars benaderde. Om hen om te kopen verkocht hij zelfs zijn huis. Uiteindelijk bereikte hij het vluchtelingenkamp waar hij zijn dochter en zijn kleinzoon terugvond. Na lang onderhandelen mocht hij Melis en haar zoontje om humanitaire redenen meenemen. Maar dat was pas het begin. Met behulp van drie gewapende bewakers wisten ze uiteindelijk te paard het Nederlandse consulaat in Noord-Irak te bereiken.
Maar omdat de familie zonder geldige papieren in Irak verbleef, werden ze daar door de Iraakse autoriteiten opgepakt en in de gevangenis gegooid. Pas na twee maanden was er een oplossing voor de reisdocumenten en konden ze terugreizen naar Nederland.
Ik vind het zo’n buitengewoon verhaal. Deze vader heeft met gevaar voor eigen leven gehandeld. Dat zou ik natuurlijk ook doen. Het lastige is alleen dat het in dit geval niet om een opstandige puber gaat die haar zin niet krijgt als ze niet een avondje uit mag, maar om een jonge, geradicaliseerde vrouw met zeer gevaarlijke ideeën die haar IS-strijder klakkeloos is gevolgd naar een verschrikkelijk oorlogsgebied.
De rechter zal bepalen wat er met Melis gaat gebeuren. Ik hoop dat haar vader niet door ons ‘veroordeeld’ wordt vanwege de liefde voor zijn kind…
Door: Irene Smit
Irene is redacteur bij Franska.nl. Met haar man, twee pubers en een teckel woont ze in Haarlem. Ze zou graag willen zingen als Ella Fitzgerald en koken als Nigella Lawson. Tot het zover is, blijft ze lekker schrijven over allerlei zaken die haar verbazen.
