Naasten­liefde

 

Het ís dat mijn stukje hier niet té lang kan zijn, maar eigenlijk had ik dat hele internet het liefst vol getypt. Want ik ben verontwaardigd. Boos. Teleurgesteld. Onthutst.

 

Na Valentijnsdag en Black Friday is er weer iets uit Amerika geïmporteerd. Geen commercieel feestje, ditmaal. Maar een tekst met veertien standpunten. Die indruisen tegen de Grondwet en tegen de Universele verklaring voor de rechten van de mens. Ideeën waarmee we weer teruggeworpen worden in de tijd. Waarover kleuters op de basisschool al leren dat je dit niet mag zeggen omdat je andere mensen niet mag buitensluiten. Die niet getuigen van naastenliefde.

 

Wat het is? Nou, honderden predikanten en SGP-Tweede Kamerlid Kees van der Staaij hebben het Nashville-manifest ondertekend, waarin bijvoorbeeld staat dat homofilie niet is zoals hun God het bedoeld heeft. Ze keuren zwart-op-wit liefde voor mensen van hetzelfde geslacht af, zich verschuilend achter ‘Gods woord’, en ook seks buiten het huwelijk en transgenders zouden in strijd zijn met Zijn wil. O ja, homoseksualiteit zou zelfs te genezen zijn.

 

Laat ze lekker, zou je willen denken. Laat ze toch, met hun conservatieve ideeën voor hun eigen kringetje. Maar nee, dat mogen we niet laten gebeuren. Want het ís niet hun eigen zaak. Met dit manifest sluiten deze mannen (ja, allemaal mannen. Die aanzien hebben in hun gemeenschap!) mensen in hun gemeenschap écht buiten. Omdat deze mensen hierdoor niet kunnen zijn wie ze zijn. Niet durven zijn. Die geen stem dúrven hebben (hallo Johan Derksen, kom er maar in!). Mensen die jaren, of soms hun leven lang, méér dan worstelen.

 

Getuigt niet erg van christelijke naastenliefde, toch?  

 

Gelukkig heeft de Protestante Kerk Nederland zich inmiddels uitgesproken. Voorman De Reuver zegt dat het manifest ‘pastoraal onverantwoord’ is. En ‘niet dienstbaar aan het gesprek in gemeenten over gender, seksualiteit en zegen.’ Gelukkig maar. Er zijn binnen de PKN ook verstandige zielen die je je eigen identiteit (waarvan je seksualiteit uiteraard onderdeel is) gunnen. Die empathisch zijn, die deze mensen – die het soms al lastig hebben – juist wel steunen. Die wél begrijpen wat naastenliefde is.

 


Ah, het zal nog een flinke staart krijgen. Ik hoop vooral dat deze ophef de ‘vooraanstaande’ mannen juist niet nóg starder maakt. Maar dat ze oprecht gaan nadenken over hun onverdraagzame houding ten opzichte van andere mensen, en wat dat teweeg kan brengen. Maar wat ik vooral hoop, is dat ze een vrachtwagen vol empathie en naastenliefde in hun hoofd krijgen. Want je zou maar dat vijftienjarige meisje zijn dat niet wordt geaccepteerd door je hele gemeenschap. Door je broers en zussen. Je ouders. Omdat toevallig die ene bange dominee…

 

Voordat ik afsluit, laat ik je graag nog een tweet lezen die ik gisteravond zag. Geschreven door meneer Wytze Russchen.

 

Toen ik na 5 jaar worstelen tegen mn (gereformeerde) ouders zei dat ik homo was, stuurden ze me naar de dominee. Op de fiets naar Ds Jurjens, die zei ‘God houdt van alle mensen’. Terug naar huis met die boodschap: toen was het goed. Ik wens de kerk veel Ds Jurjensen toe.

 

Amen.

Door: Beatrijs Bonarius

Beatrijs Bonarius is tekstschrijver & eindredacteur. Een mediavreter, zoals ze zelf zegt. Met een vrolijke, scherpe blik – en dito toetsenbord – kijkt ze voor Franska naar de actualiteit.

Afbeelding van Beatrijs Bonarius