Morgen gezond weer op

 

Op deze schrikkeldag zijn er 11.000 mensen jarig. Eén van hen is Sonja Barend. Ze wordt vandaag 80. 

 

‘Morgen gezond weer op.’ Legendarische woorden waarmee Sonja Barend altijd haar programma afsloot. Je kent Sonja natuurlijk als de koningin van de talkshows maar het had niks gescheeld of dat was ze nooit geworden. Haar stiefvader vond dat ze als vijftienjarige maar bij de Twentsche bank moest gaan werken. Lekker degelijk. Maar op een dag besloot Sonja het roer om te gooien.

 

Samen met een vriendin won ze in 1964 een talentenjacht in Zandvoort. Ze presenteerde modeshows in Amsterdam en kwam uiteindelijk via een omweg als omroepster bij de televisie terecht. Ze zat een tijdje bij de spelshow ‘Wie van de drie’ in het panel en was te zien in diverse programma’s van de Avro en later de Vara.

 

In de jaren 80 kon je niet om haar heen. Haar spraakmakende talkshows waren het gesprek van de dag. Alle taboes werden geslecht, niets bleef onbesproken. Van anorexia tot incest en van bewust ongehuwde moeders tot travestieten. Sonja was strijdbaar, kritisch en vroeg vaak door, soms tot grote ergernis van haar gasten. Karel Appel werd er zelfs een beetje moe van en beet haar toe: ‘Tais-toi et sois belle’ (houd je mond en wees mooi).

 

Een van de opvallendste televisiemomenten was het interview in 1985 met de (later geliquideerde) crimineel Stanley H. Hij was net uit de gevangenis ontsnapt en sprak in vermomming vanaf zijn schuiladres met Sonja. Klaas Wilting, destijds woordvoerder van de politie, was woedend en noemde het interview ‘intriest’. Vorig jaar bood Sonja in DWDD alsnog haar excuses aan voor dit gesprek.

 

Ze haalde soms wel vijf miljoen kijkers per aflevering. Cijfers waar de huidige talkshowhosts jaloers op zijn. Sonja zegt over die periode: ‘We waren voortdurend op zoek naar taboes. Waar durven de mensen het niet over te hebben? Ik had overal een mening over en wilde niets liever dan die de wereld in tetteren. Nu is dat anders. Ik kan vrijwel overal begrip voor opbrengen.’

 

In 2006 stopte Sonja met het maken van televisie. Het was mooi geweest en ze ging zich met andere dingen bezighouden. Zo stelde ze een bundel samen met de de beste tv-interviews van de afgelopen zestig jaar. En ze schreef een prachtig boek over haar jeugd, ‘Je ziet mij nooit meer terug’ (2017).

 

Vandaag, op schrikkeldag, is Sonja tachtig jaar geworden. Ze heeft een spraakmakende en indrukwekkende carrière achter de rug. Niet slecht voor een meisje dat voorbestemd was om als secretaresse bij de bank te werken.  

 

Door: Irene Smit

Irene is redacteur bij Franska.nl. Met haar man, twee pubers en een teckel woont ze in Haarlem. Ze zou graag willen zingen als Ella Fitzgerald en koken als Nigella Lawson. Tot het zover is, blijft ze lekker schrijven over allerlei zaken die haar verbazen.

Afbeelding van Irene Smit