Mogen rokers een donorlong?
Gisteren was onze stelling van de dag op Facebook: Alleen orgaandonoren mogen donororganen ontvangen. Daar hebben we erg veel reacties op gekregen.
Vandaag is in het nieuws dat het aantal personen dat hun wensen over orgaandonatie in het Donorregister heeft vastgelegd, ook dit jaar is toegenomen.
Helaas zijn dat niet allemaal nieuwe donoren. Van de 6,4 miljoen mensen in het Donorregister heeft 31 procent expliciet aangegeven geen donor te willen zijn. Iedereen heeft natuurlijk zo zijn redenen om al dan niet orgaandonor te willen zijn. Soms mag het niet vanwege een eerdere aandoening, soms speelt geloofsovertuiging een rol.
De meningen over orgaandonatie liepen nogal uiteen. Sommigen vinden dat je niet mag ontvangen als je ook niet geeft. Anderen vinden dat onzin en stellen zich ruimhartiger op. Je geeft tenslotte om te geven en niet om te ontvangen. Maar een van de reacties sprong eruit. Deze lezer vroeg zich af of je als zware roker of drinker ook recht hebt op een donororgaan.
Daar moest ik even over nadenken. Want stel dat je een zieke verstokte roker bent die dringend een longtransplantatie moet ondergaan. Of een alcoholist die een nieuwe lever nodig heeft. Heb je dan net zoveel recht op een nieuw leven als iemand die altijd gezond leeft, maar wegens ziekte een orgaan nodig heeft?
Aan de ene kant wel. Natuurlijk heb jij daar ook recht op! We leven in een vrij land waar je het recht hebt om te leven zoals jij wil, inclusief hoe je met je gezondheid om wenst te gaan.
Aan de andere kant snap ik dat je het oneerlijk kunt vinden dat een roker bijvoorbeeld nieuwe longen mag ontvangen en jij, als niet-roker, nog steeds op de wachtlijst blijft staan. En als rokers/drinkers dan minder snel een donororgaan mogen ontvangen, waar trek je dan de grens? Ik heb vroeger ook gerookt. Ben jaren geleden gestopt, maar kan natuurlijk nog steeds ziek worden. Moet ik dan achteraan aansluiten als er een donorlong voor mij beschikbaar is omdat ik vroeger op een feestje een sigaret te veel genomen heb? Is dat eerlijk?
Ik weet het niet en vind het een heel lastige discussie. Oog om oog, tand om tand en eigen schuld, dikke bult? Misschien toch iets om over na te denken…