Moet je naar je onderbuikgevoel luisteren?
Vaak heb ik terecht geluisterd naar mijn onderbuikgevoel. Vooral rondom mensen heb ik het idee snel aan te kunnen voelen of hun intenties zuiver zijn of juist niet.
Maar het gevaar hiervan is wel dat ik daardoor denk áltijd te kunnen vertrouwen op dit gevoel, terwijl ik er natuurlijk ook wel eens naast zit en onterecht van het slechtste uitga. Mijn zogeheten onderbuikgevoel is in dat geval eerder doemdenken te noemen. Maar waar komt dit onderbuikgevoel nou eigenlijk vandaan en hoe weten we of we hierop volledig kunnen vertrouwen? Deze ‘raadgever’ is tenslotte niet gebaseerd op feiten.
Er zijn verschillende verklaringen voor het beruchte onderbuikgevoel. Albert Einstein zei ooit dat een onderbuikgevoel ontstaat doordat je onbewust bepaalde informatie oppikt. Op basis van eerdere ervaringen leer je een inschatting maken van de uitkomsten van beslissingen. Je kunt bijvoorbeeld het onderbuikgevoel hebben dat iemand je online oplicht, omdat je recent verhalen hebt gehoord van vrienden die ook online zijn opgelicht. Zelfs als niets duidt op oplichterij kun je dit gevoel nog hebben en je daardoor laten beïnvloeden.
Andere wetenschappers verklaren het aan de hand van een verband tussen je buik en je brein. Een groot deel van serotine in je lichaam wordt namelijk aangemaakt in je darmen en die hebben onder andere invloed op je emoties en humeur. Die darmsignalen worden vervolgens doorgegeven aan de hersenen. Wanneer hoge serotinespiegels worden veroorzaakt door een externe oorzaak, kun je je afhankelijk van de situaties veilig of juist onveilig voelen. Het onderbuikgevoel bestaat dus eigenlijk uit emoties, informatieverwerking en observaties.
In sommige gevallen is je onderbuikgevoel dus niet de beste raadgever. Zo kan het onderbuikgevoel verward worden met angst. Angst roept namelijk ook een bepaald gevoel op in je onderbuik. Maar hoe weet je dan of je een terecht onderbuikgevoel ervaart of gewoon een angstige emotie? Dit moet je van elkaar leren onderscheiden. Gevoelens zijn rustig, zacht en gaan gepaard met een soort innerlijke wijsheid. Emoties voelen daarentegen sterk en veroorzaken krachtige lichaamssensaties. Tsja, wel een gevalletje makkelijker gezegd dan gedaan.
Ik denk dat het vooral belangrijk is om zelf te bepalen in hoeverre je op je onderbuikgevoel wil vertrouwen. We zijn immers mensen, dus af en toe zitten we er flink naast. Ook dat moet kunnen.
Bronnen: thebraincoach, bedrock, marieclaire
