Bier, worst en 60 graden verschil
Ach, ik had wel eens gesaunaad (is natuurlijk geen woord, weet ik heus ook wel), maar dat was volgens mij nooit echt officieel zoals het hoort. Hoewel we heus wel door de sneeuw rolden en onszelf met berkentakken te lijf gingen. Die later eigenlijk alleen maar ter decoratie aan de wand bleken te hangen. Je moet verse bosjes maken…
De eerste keer dat ik in een sauna kwam, was in Noorwegen. Met een collega/vriendin mee, die er al ervaring mee had. Wat me toen meteen opviel, was dat ik me na die sauna zo ongelofelijk schoon voelde. Alsof er talkpoeder tussen m’n vingers zat. Heerlijk. Ik kon niet ophouden met m’n vingers langs elkaar heen te bewegen.
En uiteraard stapte ik daarna vrolijk met iedereen mee naar binnen, als ik weer eens in het hoge noorden vertoefde. Ik was daar eigenlijk altijd voor m’n werk, als ik echt mocht kiezen ging ik toch liever naar Italië…
Over vooroordelen gesproken
Ik heb een keer vreselijk staan oefenen in m’n hotelkamer, dat ik zo snel mogelijk een handdoek om me heen kon knopen, want ik zag in het programma staan, dat ik die middag met mijn collega en de marketingdirecteur van de uitgeverij naar een sauna ging. Zo’n grote Finse Viking. Dacht ik. Totdat ik beneden in de lobby van het hotel aan de marketingdirecteur werd voorgesteld. Een klein blond mevrouwtje. …
Intussen ben ik door een Finse Sauna-expert/vriendin ingewijd in het officiële sauna-ritueel. Zij heeft er zelfs een boek over geschreven. Helaas niet vertaald in het Nederlands. En ben ik daar bovenop ook nog eens helemaal ingewerkt door m’n oud-collega en intussen grote vriendin Leena Karo. Dus Sauna-diploma wel op zak nu.
Ik weet er nu alles van. Zelfs dat je ‘Terveisiä saunastaa’ (=groeten uit de sauna) hoort te zeggen als je uit de sauna komt. En dat je tussendoor een biertje drinkt en een worstje eet. Dat je vooraf inpakt in aluminiumfolie en op de saunakachel legt. En natuurlijk spring je, tussen het opwarmen in de sauna door, in het meer.
Enfin…heb ik genoeg verteld? Klinkt het alsof ik het leuk vind? Dacht het wel hè? Ik vind het superleuk. En lekker. En relaxing. En 100% vakantie. Wat zeg ik?
Rakastan Suomi! (= ik hou van Finland)
Maar dat dacht je zeker al, toen je m’n nieuwe nieuwe tekening zag op franska.nl. En, oh ja… die rare vogel die je daar ziet, bestaat echt. Je wilt niet weten wat voor geluid ie maakt, die Kuikka, want zo heet ie. Luister maar:
Dan begrijp je waarom ik ’s nachts dacht dat er beren en wolven om het huis liepen..
Door Franska
Fotografie: Esmée Franken. Visagie: Charlotte van Gulik, Haar: Isabella Greuter
