Lisette doet niet aan goede voornemens
Maar vorig jaar was er toch één die zich steeds weer aan haar opdrong. En die gaat ze vanaf nu uitproberen.
Drie kilo eraf…
Minstens drie dagen van de week geen wijn drinken…
Nee, dat neem ik me allemaal NIET voor, al zou het nog zo nuttig zijn. Ik heb met Nieuwjaar nooit aan goede voornemens gedaan. De weg naar de hel is ermee geplaveid, zegt men, maar dat schrikt me niet zo af – ik zie vooral veel schuldgevoelens opdoemen als ik ze niet waarmaak.
Maar nu heb ik er toch een. Ik kom er niet onderuit. Hij heeft me de afgelopen maanden beslopen van alle kanten en toen is hij op mijn nek gesprongen en hij laat me niet meer los. Zo luidt hij:
MINDER DOEN
Ik wil in het nieuwe jaar graag minder doen. Minder praten. Minder meningen verkondigen. Minder geloven dat ik het beter weet. Minder oordelen. Minder piekeren. Minder gespannen raken. Me minder uitsloven. Minder denken dat het allemaal in het honderd loopt tenzij ik er bovenop zit. Dus eigenlijk komt het neer op:
MEER VERTROUWEN
Meer vertrouwen dat ik welkom ben op Aarde, ook als ik me niet in alle mogelijke en onmogelijke bochten wring om maar te behagen.
Meer vertrouwen dat ik vanzelf naar het licht groei, net zoals iedereen om me heen naar het licht groeit, net als elke plant en elke boom.
Meer vertrouwen dat ik mag ontvangen, ook zonder eerst drieëntwintig maal zoveel gegeven te hebben.
Meer vertrouwen dat ik gewoon mag zijn wie ik ben, zoals ik ben. Dat dat oké is. Ook als ik niet altijd gelijk heb, als ik me vergis, als er iets mislukt, als ik domme dingen doe. Zelfs als die extra kilootjes eraan blijven, als ik toch weer elke dag wijn drink, als ik te weinig aandacht heb voor mijn relatie en te veel voor mijn werk.