Franska.nl

‘Mijn vaders affaire overschaduwt mijn trouwdag’

Wat de mooiste dag van haar leven had moeten worden, verandert in een nachtmerrie wanneer Isa achter het geheim van haar ouders komt.

 

‘Zoals ieder meisje droomde ook ik van mijn trouwdag. Ik zou een knappe man leren kennen en trouwen in een kasteeltje in een jurk met een heel grote rok van tule. En dat allemaal voor ik dertig jaar oud zou zijn. Maar het leven liep anders. Pas toen ik bijna veertig was leerde ik Thomas kennen. Mijn hart was al zo vaak gebroken dat ik eerst zeker wilde weten dat hij echt mijn prins op het witte paard was. Maar omdat ik ook heel graag kinderen wilde was dat erg moeilijk. Zag hij dat met mij, terwijl hij mij nog maar zo kort kende, eigenlijk ook wel zitten? En toen we er eenmaal voor zouden gaan, bleek zwanger worden helemaal niet zo vanzelfsprekend. Talloze bezoeken aan het ziekenhuis en evenzovele teleurstellingen volgden tot het begin dit jaar eindelijk raak was. Thomas en ik waren door het dolle. Hoewel ik me best beroerd voelde was Thomas in alles de man van mijn dromen. Hij maakte mijn ontbijtje, zorgde dat ik mijn rust kon pakken en totaal onverwacht vroeg hij me ten huwelijk. De cirkel was rond: ik had mijn prins gevonden en er groeide een kind in mijn buik. Ik was zo verschrikkelijk gelukkig.

 

Samen met mijn moeder zocht ik een jurk uit en Thomas en ik regelden alles voor de bruiloft op een kasteeltje. Omdat we het klein wilden houden nodigden we alleen onze naaste familie en liefste vrienden uit. Met die bolle buik zou het best een vermoeiende dag worden. Ik telde de dagen af dat ik mijn bruidsjapon eindelijk op zou kunnen halen. Maar toen ik mijn moeder op ging halen om naar de winkel te rijden gebeurde er iets verschrikkelijks. Toen ik de deur van mijn ouderlijk huis opende hoorde ik boze stemmen. Blijkbaar hadden mijn ouders ergens woorden om maar ik kon niet verstaan waar het over ging. Pas toen ik de woonkamer inliep hoorde ik wat ze zeiden. Mijn moeder hield zich met rood betraande ogen vast aan een van de stoelen bij de eettafel. Ik zag dat haar knokkels wit waren, zo stevig hield ze hem vast. Met trillende stem zei ze tegen mijn vader dat ze wilde dat hij mij zelf zou vertellen wat hij had gedaan. Dat hij na mijn trouwdag zijn spullen kon pakken en kon vertrekken. Mijn vader stond zwijgend tegenover haar, met zijn hoofd naar beneden gebogen.

 

Pas toen hadden ze door dat ik in de deuropening stond en ik zag de paniek in de ogen van mijn vader. Niet begrijpend keek ik hem aan. Ik had de woorden van mijn moeder wel gehoord, maar ik begreep ze niet. ‘Je vader heeft een ander’, beet m’n moeder me toe. Ik voelde het bloed in mijn oren suizen en dacht dat ik flauw zou vallen. Ik liet me op een stoel zakken om haar woorden op me in te laten werken. Mijn vader reageerde als door een wesp gestoken. ‘Moet dat nu?’, zei hij bars. ‘We hadden toch afgesproken dat ik het haar pas na de bevalling zou vertellen? Kijk nou toch wat je doet!’

 

Toen begon mijn moeder werkelijk naar hem te schreeuwen. In een waas gebaarde ik naar mijn vader dat hij de kamer uit moest gaan en probeerde ik mijn moeder te kalmeren, maar ik had geen idee hoe. Als een klein kind lag ze in mijn armen te huilen. Pas na een hele poos voelde ik haar een beetje ontspannen.

 

Hoe ik die dag uiteindelijk door ben gekomen weet ik niet meer. Ik heb Thomas gebeld en gevraagd of hij me wilde komen halen want ik was van de stress niet meer in staat om te rijden en ik had last van harde buiken. Ik was als de dood dat de bevalling zou beginnen en belde de verloskundige. Die kon me gelukkig een beetje geruststellen, maar het beeld van mijn radeloze moeder blijft maar door mijn hoofd spoken.

 

Inmiddels zijn er een paar dagen verstreken en komt mijn grote dag steeds dichterbij. Het liefst wil ik alles afblazen want hoe kan ik genieten van het vieren van de liefde nu ik weet dat mijn vader mijn moeder zo verschrikkelijk heeft bedrogen? Mijn droom die ik al heb sinds ik een klein meisje was zou eindelijk uitkomen, maar door mijn vaders affaire is die veranderd in een nachtmerrie en dat zal ik hem nooit vergeven.’

‘Misschien heb je dit artikel al eerder gelezen op Franska.nl. Omdat we blijven groeien willen we deze mooie verhalen ook graag delen met onze nieuwe lezeressen. Wil jij ook iets delen met onze lezeressen, mail je verhaal dan naar info@franska.nl.’