‘Mijn nichtje vindt het doodnormaal dat ze aan de drugs zit’

 

De zus van Benthe schept altijd erg op over haar dochter Jasmijn die aan de universiteit studeert om advocaat te worden. Maar dan hoort Benthe iets wat ze liever niet had geweten.

 

 

 

‘Ik moest er altijd een beetje om lachen dat mijn zus zo opschepte over de schoolprestaties van haar dochter. Jasmijn kon gewoon makkelijk leren terwijl mijn dochter Sanne echt een hekel had aan school. Het verbaasde me dus niks toen Jasmijn vorig jaar na de middelbare school aan de universiteit rechten ging studeren en Sanne een leer-werktraject inging in de zorg.

 

 

Sanne en Jasmijn zijn niet alleen nichtjes, maar ook vriendinnen van elkaar. Maar Sanne ziet Jasmijn de laatste tijd heel erg veranderen sinds ze op kamers woont en lid is geworden van een studentenvereniging. Natuurlijk snapt mijn dochter best dat haar nichtje minder tijd voor haar heeft. Want nu ze bij een dispuut zit moet Jasmijn vaak verplicht ergens opdraven en omdat ze natuurlijk haar studiejaar moet halen, moet er ook echt geleerd worden voor tentamens. Maar dat is niet waar Sanne zich zorgen om maakt.

 

 

Toen ze een paar weken geleden voor het eerste sinds lange tijd weer eens samen uitgingen viel het Sanne op dat Jasmijn anders was. In eerste instantie had Sanne het niet zo in de gaten maar toen ze samen met een aantal vriendinnen van Jasmijn in een club stonden viel het Sanne opeens op toen Jasmijn terugkwam van een bezoekje aan de wc, dat haar nichtje wel erg bleek was en de pupillen van haar blauwe ogen groot waren. Ze was heel erg druk en ze gedroeg zich heel overdreven, helemaal niet zoals de Jasmijn die Sanne al haar hele leven kent. Geschrokken vroeg Sanne of het wel goed met haar ging, maar Jasmijn lachte een beetje dubbelzinnig en zei dat ze zich fantastisch voelde.

 

 

Tot diep in de nacht stond Jasmijn uitgelaten op de dansvloer. Toen Sanne op een gegeven moment zei dat ze toch wel erg moe was en eigenlijk naar huis wilde zei Jasmijn dat ze daar wel een oplossing voor had. Ze trok Sanne mee naar de wc’s en haalde een klein envelopje uit haar broekzak waar wit poeder in zat. In eerste instantie begreep Sanne niet wat ze zag, maar toen Jasmijn zei dat ze wel iets wist waardoor Sanne nog wel even door kon gaan, schrok ze enorm. Jasmijn was nog steeds zo hyper omdat ze drugs gebruikte! Sanne wilde meteen weg maar moest echt haar best doen om Jasmijn mee naar buiten te krijgen. Het was nog steeds erg vol en warm in de club en Jasmijn wilde per se blijven, maar Sanne had er inmiddels helemaal genoeg van en belde een taxi om naar de kamer van Jasmijn te gaan waar ze ook zou blijven slapen.

 

 

De volgende ochtend was Jasmijn nauwelijks aanspreekbaar. Ze zei dat ze heel erge hoofdpijn had en toen Sanne zei dat ze wel snapte waarom kregen ze knallende ruzie. Jasmijn vond dat Sanne zich niet zo moest aanstellen. Dat ze heus wel wist wat ze deed en echt niet verslaafd was, maar gewoon af en toe voor de lol iets gebruikte om de avond nog leuker te maken. Iedereen doet het toch? Maar toen Sanne zei dat ze het werkelijk belachelijk vond dat iemand die strafrechtadvocaat wil worden cocaïne gebruikt, al is het maar af en toe, wist Jasmijn niet wat ze moest zeggen. ’Ga je straks je eigen dealer verdedigen in de rechtszaal?’

 

 

En nu zit mijn dochter met een kop thee bij mij op de bank met dit verhaal. Jasmijn, mijn intelligente nichtje, gebruikt harddrugs alsof het de gewoonste zaak van de wereld is. Ik wist niet wat ik hoorde, maar ik moest Sanne beloven dat ik er met niemand over zou praten. Ik snap dat ze haar verhaal kwijt moest maar ik had dit liever allemaal niet geweten want wat moet ik nu doen? Moet ik mijn zus waarschuwen voor het gedrag van haar dochter of mag ik me nergens mee bemoeien omdat het niet mijn eigen kind is?’