‘Mijn moeder kreeg van huis uit bitter weinig mee. Eigenlijk was er een tekort aan alles.’
En toch voelt deze dochter zich een enorme bofkont met haar moeder.
‘Mijn moeder kreeg van huis uit bitter weinig mee. Eigenlijk was er een tekort aan alles. Aan aandacht, aan geld, aan warmte, aan normen en waarden. Ze zegt altijd dat haar leven heel anders verlopen zou zijn als ze haar vader had gekend. Hoewel haar vader overleed toen ze nog geen jaar oud was, lijkt ze waarschijnlijk heel veel op hem. Want haar moeder, mijn oma, maakte er een potje van. Het lukte haar nooit om een man aan zich te binden, een baan te houden of haar financiën op orde te krijgen. Mijn moeder bleef enig kind. Altijd op zichzelf aangewezen, altijd alles zelf moeten uitvinden, zelf moeten oplossen.
Er zou maar heel weinig voor nodig geweest zijn om mijn moeder te laten ontsporen. Want als er geen enkel voorbeeld is waar je op terug kunt vallen en er nooit iemand is bij wie je kunt aankloppen… Maar mijn moeder ontspoorde niet! Ze knokte zich omhoog in het leven.
Maakte haar middelbare school af omdat ze dat belangrijk vond. Ging daarna werken omdat ze dat moest, maar ging in de avonduren toch een hbo-opleiding volgen omdat ze vond dat het leven meer voor haar in petto moest hebben dan een suf baantje op een administratiekantoor. En ze had gelijk. Het leven had voor haar een prachtige carrière als maatschappelijk werkster in petto, waardoor ze voor het eerst ook echte vrienden ging maken – vrienden met ‘dezelfde bloedgroep’ zoals ze dat altijd zo mooi zegt – en op een dag ook mijn vader leerde kennen.
Dat was het moment waarop ze dacht dat ze wel een psycholoog kon gebruiken. Want hoe moest dat nou eigenlijk met relaties? En hoe zou dat moeten als er kinderen kwamen – wat ze heel graag wilde? Want opvoeden was toch voornamelijk doorgeven wat je zelf hebt meegekregen en geleerd?
Haar huwelijk duurt tot op de dag van vandaag. De verstandhouding tussen mijn ouders is gebaseerd op respect en ze houden oprecht van elkaar. Wat haar rol als moeder betreft: ik vind het ongelofelijk knap dat zij zoveel liefde wist te geven, mijn zus en mij zoveel zelfvertrouwen meegaf, zoveel gevoel voor verhoudingen, voor fatsoen, voor goed en kwaad! Voor mij is het straks, als ik ooit moeder word, wel gewoon een kwestie van doorgeven wat ik zelf heb meegekregen. Ik hoef het wiel niet opnieuw uit te vinden of op zoek te gaan naar een rolmodel. Mijn moeder is mijn rolmodel.
Want wat zij gepresteerd heeft doen weinig mensen haar na en dat maakt mij als dochter een ongelofelijke bofkont!’
Er is veel over te vertellen, over moeders en dochters. Daarom hebben we er een reeks van gemaakt waarin elke week andere moeders en/of dochters aan het woord komen. Allemaal met relaties waar we ons aan kunnen spiegelen, in kunnen verdiepen, over kunnen verbazen, van kunnen genieten en van kunnen leren.
Heb jij een moeder-dochterverhaal dat je wilt delen? Dat kan ook anoniem. Als je mailt naar info@franska.nl onder vermelding van ‘moeders en dochters’ nemen wij contact met je op.
