‘Mijn dochter denkt dat nog een kind haar relatie kan redden’

 

Laura (61) heeft een dochter, Noor, samen met haar inmiddels overleden ex-man. Noor heeft al bijna twintig jaar een vriend, maar hun relatie verkeert al langere tijd in zwaar weer.

 

Samen hebben ze één kind, en Noor wil koste wat kost haar relatie redden… Ze denkt dat een tweede kind de oplossing is.

 

‘Soms heb ik echt het idee dat Noor niet meer met beide benen op de grond staat. Ik herken het ook ergens wel, ze is gewoon hartstikke wanhopig. Ze wil zo graag dat haar relatie weer beter wordt, al weet zij diep in haar hart ook wel dat hij niet meer te redden valt. Al twintig jaar hebben ze een relatie, en in het begin was ze zo’n leuk stel met Maarten. Hun dochtertje is een ontzettend leuk meisje, dat inmiddels al op de middelbare school zit. De liefde voor hun dochter is groot, maar voor elkaar is die volledig weg.

 

Noor en ik hebben een heel goede band, en ook met Maarten kan ik het goed vinden. Het zijn allebei ook echt geen slechte mensen, en dat maakt het zo verdrietig. De laatste tien jaar is de liefde al een beetje weg bij hen, en die is niet meer teruggekeerd. Allebei hebben ze weleens een scheve schaats gereden, en twee jaar geleden heeft Maarten opgebiecht verliefd te zijn op iemand anders. Noors hart was gebroken, maar ze wilde hem niet laten gaan.

 

Ze houdt erg vast aan het feit dat ze geen gebroken gezin wil. Mijn man is helaas veel te jong overleden aan kanker en ik vrees dat dat bij haar voor een behoorlijk trauma heeft gezorgd. Ze mist haar vader zo erg, dat ze haar dochter niet zonder één van de ouders op wil laten groeien — zelfs een gescheiden gezin vindt ze slecht voor de opvoeding.

 

Maar het gaat niet langer tussen deze twee. Ik heb veel gesprekken met ze gehad en de koek is volledig op. Heel hard om onder ogen te komen, maar zolang je nog respect voor elkaar hebt kan je nog je best doen voor een normale scheiding. En dat respect is laatste tijd ook aan het wegebben… Ze hebben alleen maar ruzie, schreeuwen tegen elkaar en hun dochter lijdt eronder. Dit jaar is ze blijven zitten door alle stress.

 

Dat was voor mij de druppel, ze moesten allebei maar eens de waarheid onder ogen zien. Hun bloedeigen dochter gaat hieraan onderdoor! Ik dacht echt dat ik doordrong tot Noor, maar dat blijkt niet het geval. Ze is inmiddels eind dertig en heeft nu het plan opgevat om met Maarten voor een tweede kind te gaan. Toen hun dochter was geboren waren ze immers in de zevende hemel en zat hun relatie op het hoogtepunt.

 

Door een tweede kind te krijgen gelooft ze al hun huidige problemen op te lossen. Maarten staat er nogal huiverig tegenover, omdat die — net als ik — denkt dat dat nogal makkelijk gedacht is. Ik vind het daarbuiten ook heel egoïstisch: nog een kind nemen om deze reden. Noor is woest op mij dat ik haar niet steun, maar hoe kan ik dat doen? Ik hoop zo dat deze twee op een vriendschappelijke manier uit elkaar gaan, maar ik vrees het ergste…’