Mij kregen ze niet gek aan het begin van de week
Mijn optimisme hield stand. Ik hield stand. Tot woensdagavond althans.
Mij kregen ze niet gek aan het begin van de week. Ik bedoel: eerst was er de preek van mijn vader en als klap op de vuurpijl ook nog eens de ronduit vaderlijke en geruststellende preek van onze minister-president op maandagavond. Van alle mogelijk scenario’s in deze viruscrisis had Nederland het enige juiste gekozen en dan waren er ook nog die diepe zakken van de overheid waardoor alles heus goed zou komen.
Mijn optimisme hield stand. Ik hield stand. Tot woensdagavond in ieder geval. Toen maakte ik de fout om in bed van actualiteit naar talkshow naar journaal te zappen en was het gedaan met mijn standhouden. ’s Nachts droomde ik van de staatspolitie die voor mijn voordeur stond om me op te wachten en me te beletten om hond Jip uit te laten. Ik werd achtervolgd door lege schappen, lege keukenkasten en een hoofd waar in geen jaren een kapper aan te pas was gekomen – mijn hoofd. Overal zaten mensen als krijgsgevangenen opgesloten in hun huizen. Met geen zicht op wanneer het weer over zou zijn en of dat al überhaupt zou gebeuren. Voor dag en dauw vluchtte ik mijn bed uit. Ik staarde in het donker naar de lege straten. Zie je nou wel! Dit was geen droom! Dit was echt! En verbeelde ik me dit nou of voelde ik het toch goed, dat mijn keel een beetje pijn deed?
En toen, omdat de wereld inderdaad eeuwig doorgaat met draaien, werd het ochtend. Het licht van de nieuwe dag haalde de bezem door de muizenissen in mijn hoofd. Vanaf vandaag zou ik me niet langer gek laten maken door meningen en veronderstellingen van zogenaamde kenners en goeroe’s en stemming- en opiniemakers. Vanaf vandaag zou ik gewoon mijn leven leiden, me eraan overgeven omdat het toch komt zoals het komt. Omdat niets zonder reden gebeurt, omdat de natuur zich niet laat dwingen, omdat we inderdaad maar de tijd moeten nemen om te willen leren en omdat elk nadeel uiteindelijk toch ook altijd zijn voordeel heeft.
Die avond begon ik op Netflix met Homeland. Na de eerste aflevering was ik verkocht, volledig van de wereld ook. Hoeveel seizoenen zei u dat er hiervan zijn? Tegen de tijd dat die er allemaal doorheen gedraaid zijn mogen we vast wel weer buitenspelen met z’n allen. Toch?
Door: Brigitte Bormans
Brigitte werkte jarenlang als culinair journalist en schreef twee kookboeken. In 2004 werd ze directeur/eigenaar van Erfgoed Logies. Maar zonder schrijven kan ze niet. Gelukkig zag Franska wel iets in haar columns, kwam van het een het ander en mag er nu ook over andere zaken worden geschreven.
