Meten is weten?
Of is het beter te meten met twee maten?
Voor mij was het een nieuw woord: meetmaatschappij. Het doelt op de wereld van sterren, rankings, likes en friends, de wereld die prestaties graag tot in de puntjes classificeert en de maatschappij waarin we leven. Er is een boek over verschenen, geschreven door dé onderzoeker op het gebied van prestatiemeting aan de Vrije Universiteit in Amsterdam, Berend van der Kolk. Moraal van zijn verhaal? We zijn een beetje doorgeschoten.
Thuiswerken, om maar eens een recent voorbeeld te noemen, mag best wat je baas betreft. Al tellen alleen de resultaten. Ook als dat betekent dat je thuis halve nachten door moet halen om die te behalen. Voordat je het weet ben je geen mens meer maar een machine. Nog zo’n voorbeeld: medewerker van de maand worden. Of de ouderwetse ‘secretaresse van het jaar’. Hoe kom je aan zo’n titel? Door heel veel uren te werken? Omdat je collega’s je de hemel in prijzen? Door het aantal likes op Facebook, contacten op LinkedIn of de schare volgers op Instagram? De omzet die je genereert of het aantal nieuwe klanten dat je binnensleept?
Feit is dat in de ‘meetexplosie’ waarvan nu sprake is, subjectieve criteria niet worden meegewogen. En laten het nou juist die criteria zijn die de mens tot mens maken. Want wat te denken van die baliemedewerker die ouderwets de tijd voor je neemt? Misschien niet de meest efficiënte aanpak voor zijn baas maar o zo fijn voor jou als klant. En waarschijnlijk ook een reden om nog eens hier terug te komen. Al valt dat natuurlijk stukken moeilijker vast te stellen dan de omzet die iemand aan zijn balie draait of het aantal klanten dat voorbijgekomen is.
Het ouderwetse ‘meten is weten’ is meer toepasbaar op het fysieke, denkt onderzoeker Van der Kolk. Een timmerman moet meten om te weten hoe hij zijn zaag moet hanteren. Een dokter moet je bloeddruk meten, of de bloedwaarden, omdat die een spiegel van je gezondheid zijn. Maar in de gewone mensenwereld speelt er zoveel meer dan er gemeten kan worden: aardig zijn, of behulpzaam, willen en kunnen luisteren, je kunnen verplaatsen in een ander.
Misschien een goed voornemen voor het nieuwe jaar? En dan belooft je baas om in dit geval bij hoge uitzondering eens met twee maten te meten en de menselijke mee te laten tellen.
Bron: Volkskrant
Door: Brigitte Bormans
Brigitte werkte jarenlang als culinair journalist en schreef twee kookboeken. In 2004 werd ze directeur/eigenaar van Erfgoed Logies. Maar zonder schrijven kan ze niet. Gelukkig zag Franska wel iets in haar columns, kwam van het een het ander en mag er nu ook over andere zaken worden geschreven.
