Franska.nl

Messi … mais non … que nunca te decides

Brak jouw hart ook? Ging jouw moederhart ook als een dolle tekeer toen hij – zoals de kranten het beschreven – “brak” tijdens zijn persconferentie? En was je ook zo blij dat zijn vrouw opstond om hem een zakdoekje aan te reiken?

Hè? Wat? Nee, ik heb het niet over Rutte. Die heeft geen vrouw. En bij Rutte kan ik me nog wel voorstellen dat hij een keer breekt tijdens een persconferentie. Dat het een keer genoeg is. Die man is vast doodmoe van telkens weer terugkomen van zijn vakanties en bakken met kritiek over zich heen krijgen van mensen die net zoveel kaas hebben gegeten van een onbekend virus als hij. Van uitzoeken, uitvinden, uitproberen, en dan een keer de verkeerde beslissing nemen, en dat dan weer terug moeten draaien omdat het te vroeg was. Dat je heus wel begrijpt dat mensen willen feesten, maar dat je maar niet uitgelegd krijgt dat zo’n virus dan ook lekker gaat feesten. En dat daar weer nieuwe mutaties door kunnen ontstaan, waardoor er doden kunnen vallen, of de zorg weer vast gaat lopen. En dat dáár dan ook weer (jonge, níet kwetsbare) mensen veel te vroeg door kunnen overlijden, en dat we dat dus heel makkelijk kunnen voorkomen door nu even niet te gaan feesten. Althans niet met 20.000 mensen tegelijk.

 

Als er een oorlog zou zijn, zouden die mensen die nu zo teleurgesteld zijn dan ook roepen: ‘Ik ben het zat! Ik heb recht op buitenlucht en ik ben klaar met die bommen! Ik ga gewoon naar buiten en ik bescherm mezelf niet!’?

 

Nee, toch? Want een bom kun je zien. En een bom doet niet alleen bij kwetsbaren pijn als hij op je hoedje valt. Een bom raakt iedereen, dus daar willen we allemaal wel voor binnen blijven. Daar willen we zelfs wel tegen strijden met een leger! Maar dat we dat strijden nu ook kunnen doen door gewoon even afstand te houden, dat wil maar niet begrepen worden. Want feesten is een must. De mens moet op minder dan anderhalve meter van elkaar kunnen hossen, drinken en eventueel een pilletje kunnen gebruiken, want anders raken we in mineur en kunnen we onze sociale skills niet ontwikkelen. En meneer Rutte lijkt dat maar niet te snappen. Dom hoor.

 

Dus ja… als hij een keer zou breken, omdat alles wat hij naar zijn hoofd geslingerd krijgt hem een keer te veel wordt – of gewoon, omdat hij doodmoe wordt van al die journalisten die alsmaar naar de bekende weg vragen voor hun eigen minute of fame – dat zou ik nog kunnen begrijpen. Ik snap echt wel dat het pijn doet wanneer je als (notabene) opnieuw herkozen politicus zomaar ineens de schuld krijgt van het feit dat ons land nu een “kutland” wordt genoemd.

 

Dat je het dom vindt dat niet de mensen die elkaar overhoop schoppen, steken, of schieten, auto’s in brand steken, (verkeerde) mensen ontvoeren, huizen binnenrijden, ramkraken plegen, enzovoort, de schuld krijgen van die sfeer, maar dat jij als politicus dat allemaal in je schoenen geschoven krijgt. Ik vind het ook raar hoor, meneer Rutte. Troost dat?

 

Maar ja. Ik ben misschien ook wel dom. En ik ben zeker geen politicus en al helemáál geen voetballer.

 

Hè? Wat? Ja, ik begon eigenlijk over Messi. Die tranen omdat hij weg moet bij Barcelona! Pffff. De mensen die huilend op straat liggen omdat Messi gaat voetballen bij een andere club, terwijl zijn hart toch echt bij Barcelona ligt. De club die hem al 550 miljoen euro heeft opgeleverd, omdat hij heel goed tegen een bal kan schoppen, maar die hem nu helaas niet meer kan betalen.

 

Maar meneer Messi… dan gaat u toch een jaartje gratis tegen dat balletje schoppen? Kom op, jochie. Droog je tranen en zet je schouders er eens onder. Scheelt je 35 miljoen euro, ik weet het, maar dat kan jij best missen nu dat veldje je al zo veel heeft opgebracht. Toch?

 

Echt. Ik begrijp soms niets meer van deze wereld.