Merkwaardig verschijnsel…
…als je met vrouwen aan tafel zit. Hoewel, sommige mannen hebben ook zo hun eigenaardigheden, ontdekte ik laatst.
Door m’n werk zit ik vaker dan gemiddeld met een groep mensen aan tafel te lunchen, dineren of zelfs te ontbijten. Natuurlijk is dat bijna altijd in Amsterdam en aangezien dat voor mij een dik uur rijden is, kan ik niet zeggen dat ik voor die tijd nog niet ontbeten heb. Maar goed, mijn probleem. Hoewel, probleem… ik schuif rustig twee ontbijten naar binnen.
Meestal zit ik dan aan tafel met een meer dan gemiddeld aandeel vrouwen. En dan valt me keer op keer iets op. Er staat bij zo’n gelegenheid altijd een voorraad waterflessen op tafel. Ik ben niet zo’n waterdrinker. Drink sowieso niet bij m’n eten. Altijd ervoor of erna, maar niet tijdens. Dus ik schenk niets in.
Aan tafel met vooral dames zie ik keer op keer iets geks gebeuren. Eentje heeft kennelijk dorst en pakt de waterfles. Begint vervolgens eerst alle glazen van de anderen vol te schenken (zal wel iets met beleefdheid te maken hebben) en komt dan eindelijk bij haar eigen glas en… oh… ach… de fles leeg. Al die glazen die ze daarvoor heeft gevuld zie ik nauwelijks leger worden en zij moet dus een nieuwe fles bestellen. Raarrrr toch?
Nou ja… eigenlijk nog niet zo gek als wat ik in Italië meemaakte. Etentje bij de wijnboer zelf. Lange tafel. Iedereen hijst vrolijk door na het eten. M’n Duitse buurman had al flink wat glazen achterover gegoten en bleef maar steeds de wijnboer z’n eigen wijn aanbieden. De fles hing keer op keer opnieuw boven het glas van degene die de wijn zelf gemaakt had en voor ons neergezet had… Dat mag je toch rustig een volledig uit de bocht gevlogen aanval van beleefdheid noemen?
Door: Franska
