Is dit het verhaal achter de gele M?
Voor mij staat die goudgele M, die ik al van ver herken, voor veel dingen.
Geluk, hongerstillend, erna altijd de McStomachache, natuurlijk de Big Mac en herinneringen van vroeger zoals de euforie als je een Happy Meal mocht. En het staat nog voor véél meer dingen. Maar als er iets is waarmee ik het niet associeer, is het wel iets seksueels. Terwijl dat volgens Eric Schlosser juist wel het geval is.
Hij is de auteur van het boek Fast Food Nation: The Dark Side of the All-American Meal en daarin beschreef hij de, volgens hem, seksueel achtergrond van deze gele M.
Bijna hadden we dit logo niet gehad
Volgens Schlosser wilden de twee oprichters van de McDonald’s van het logo af in de jaren ’60, maar werden ze overtuigd dit toch niet te doen. Louis Cheskin, hun design consultant, raadden hen dit af. Niet omdat het toen al zo’n herkenbaar logo was, nee… En ook niet omdat het heel duidelijk gewoon een M was die stond voor McDonald’s.
Nope, Cheskin zag het succes van die gele M in de Freudiaanse hoek. Beter gezegd: hij vond dat de gele M van de Maccie leek op de twee borsten van een verzorgende moeder. Serieus waar.
‘Bij McDonald’s voel je je thuis’
En dat zouden bezoekers ook onbewust zo zien, en daardoor zou die hele M geassocieerd worden met een thuis- en hongergevoel — en daardoor zouden klanten dus blijven komen naar de McDonald’s. Als ik heel eerlijk ben heb ik precies nog nóóit die gele M met iets dergelijks in verbrand gebracht… Maar mocht het zo zijn: het werkt in ieder geval wel. Ik voel me altijd erg thuis bij de McDonald’s.
Door: Wieke Veenboer
Wieke Veenboer woont in Amsterdam. Ze is een graag geziene gast in de Amsterdamse horeca en probeert af en toe zelf een keukenprinses te zijn. Ze houdt van reizen, verslindt boeken maar speelt ook Netflix uit.
