Yoga en ik…
Voor Margreet was yoga ‘niet echt haar ding’. Totdat juf Jet in haar leven kwam. Zo’n leuke, goede juf zorgt voor een gouden randje aan iedere week!
Yoga… Als spiritueel, sportief typje vond ik, toen de hype een feit was, dat ik het op z’n minst eens moest proberen. Dat deed ik. Meerdere malen. Om er telkens weer achter te komen: yoga en ik… we zijn geen vrienden. Net zoals je olijven leert waarderen door ze te blijven eten, dacht ik dat de liefde voor yoga op een dag spontaan zou ontstaan. Het kon toch niet zo zijn dat de hele wereld erdoor werd veroverd, terwijl ik bleef roepen dat het niets voor mij was?! Maar wat ik ook deed, het deed me niks en om verdere teleurstellingen te voorkomen besloot ik: als het niet van een Indische yogi in een oranje gewaad en met een grijze baard tot op z’n knieën is, krijg je mij niet meer aan de yoga.
Dat hield ik vol tot het moment waarop m’n bff vroeg het nog één keer te proberen. Ze nodigde me uit voor een les yin-yoga in de Aandachtsmederij van juf Jet onder begeleiding van een didgeridoo. Meer vanwege die didge dan vanwege de yoga liet ik me overhalen. Yin bleek een vorm van yoga waarbij je lang in een houding blijft en op zoek gaat naar het punt waarop je jezelf net genoeg uitdaagt om ongemak te voelen, maar net weer niet zoveel ongemak dat het naar wordt. Na de instructie voor de eerste houding, sloot ik m’n ogen en voelde ik hoe m’n opmerkzaamheid zich ‘naar binnen’ verplaatste. Ik voelde m’n zere enkel en de frustratie daarover, ik voelde de werkstress en de totale zinloosheid daarvan, ik voelde de liefde voor mezelf en de mensen om me heen… En terwijl de beste didgeridoo-speler van Nederland me in de meest vreemde houdingen liet vibreren op diepe klanken, huilde ik, lachte ik en voelde ik intens geluk. In een uur tijd was ik een herboren mens.
Juf Jet veroverde m’n hart voor yoga
Kort daarna onderzocht ik of yin-yoga van juf Jet zónder didgeridoo me net zoveel deed. En wat bleek: ja dus! Nuchter en met humor en tegelijkertijd vol aandacht en liefde veroverde juf Jet m’n hart voor yoga. En ik wist: ik had mijn Indische yogi met grijze baard tot op de knieën gevonden. En, dat moet gezegd, het staat hem goed, die vermomming van een mooie, donkerharige vrouw.
Margreet Botter woont met man en zoon in het midden van Nederland. Ze werkte jaren bij Libelle, waar Franska haar baas was. In de loop der jaren bloeide er een voorzichtige vriendschap tussen de twee, die zich nog steeds aan het ontwikkelen is.
