Mama, ik lijk steeds meer op jou
Alleen dít had ik nou niet zo graag over willen nemen, maar ik hou het niet tegen, zie het gewoon steeds opnieuw misgaan. Hoe leer ik dat nog af?
Chaos op je bureau, orde in je hoofd. zeiden ze toch? Forget it. Niet als je de aanpak overneemt die ik blijkbaar van m’n moeder geërfd heb. Ik zie het nu al een tijdje misgaan. Als ik iets moet onthouden, iemand even iets tegen me zegt, of ik heb iemand aan de telefoon en moet een notitie maken. Het eerste beste papiertje, achterkant van een volgeschreven papiertje met dingen die ik niet moet vergeten, envelop of achterkant van een envelop, hoekje van een folder, kassabonnetje dat nog in m’n tas rondzwabbert of desnoods een papieren servetje, alles dient als notitiepapier.
Dat, terwijl ik een serieuze voorraad notitieboekjes heb. Waaronder heel mooie zelfs. Alleen liggen die nooit in de buurt. Nooit. En als ik ze al een keer in een vlaag van organisatorisch goed bezig zijn klaargelegd heb naast m’n laptop, ruim ik ze een tijdje later toch weer op, omdat ik liever een lege tafel wil. Het is te stom voor woorden. Ik weet ‘t.
Ondertussen ken ik m’n voorland, want m’n moeder deed dus precies hetzelfde. Nou kon ze er zelf nog wel wijs uit worden, maar ze had op het laatst wel veel tijd nodig om iets tussen al die briefjes te zoeken. Als ik dát nou toch nog eens even zou kunnen voorkomen. Wat een beetje helpt, is dat ik veel in m’n iPhone ‘noteer’. Maar ja, da’s dan weer niet makkelijk als je met dat ding zit te bellen. Ik wacht gewoon op de allerbeste tip van jou. Eentje die ik zelf nog niet heb kunnen bedenken.
Waarvoor uiteraard bij voorbaat dank
PS: Ik heb trouwens wel een stel van die notitiebriefjes van m’n moeder bewaard. Gewoon omdat ik het ook wel heel erg leuk vind.
Door: Franska
