Een heel goedemorgen
Een van de vele dingen waar ik me op verheugde toen mijn ouders na een half jaar Italië weer voet op Hollandse bodem zetten, waren de eitjes van de boer.
Mijn vader noemt zichzelf een ‘ocean gypsie’ (hij heeft bijna zestig jaar over de hele wereld gevaren en voelt zich overal thuis), toch hebben ze inmiddels al 25 jaar een vaste stek in Sibculo, een klein dorpje onder de rook van Almelo.
In Sibculo is alles precies zoals je het hebben wilt. Een kleine Spar, een buurtschool waar hooguit veertien kindjes in de klas zitten en ja, je kunt er ook rustig je sleutel een nacht in de deur laten zitten. Het enige leed dat hen ooit is overkomen, was een eekhoorn die aan de remkabels had geknaagd. Kan fatale gevolgen hebben inderdaad, maar gelukkig kwamen we er op tijd achter.
Wat je ook vindt in Sibculo, is de kippenboerderij. Daar waar de deur kraakt, de kleurplaten aan de muur vergeeld zijn en waar een bakje staat waar je het geld kan achterlaten en de witte eieren (vaak met dubbele dooiers, allerlekkerst) op je wachten.
Mijn vader is de held van de buurt als hij met een stapel traytjes vol verse eitjes alle vriendinnen blij maakt. Bij elk hapje droom ik weg naar het Overijsselse platteland. Zalig.
Ik wens je een mooie dag en voor morgen zon op het gezicht,
May
Beeld: Lidian van Megen
Door: May-Britt Mobach
