Zou je niet denken hè? Ik zit al tientallen jaren te beslissen wat wel en niet mooi is. Heb voortdurend stylisten, smaakmakers, art directors en trendvoorspellers om me heen. Hoor veel eerder dan anderen alles over de nieuwste trends. Heb een achtergrond als modeontwerpster. Maar als ik zelf aan de beurt ben, slaan de onzekerheid en onhandigheid toe. Wat moet ik aan naar een gala, wat moet ik aan als ik op de foto moet, als ik op tv moet? De eerste de beste bij me in de buurt vraag ik om advies. Weet precies wat ik niet wil, maar wat wil ik dan wel? Oeps. Nog zoiets: ik zit hier gisteren al lekker over dinerplannen na te denken en realiseer me vandaag dat ook de aankleding van de tafel bij een etentje thuis altijd pas het laatste aan bod komt. O jee!
En zo wordt het dus elk jaar wit. Met wit. En dan gecombineerd met wit
! Tafelkleden! Maar wat? Welke kleur? Borden? Heb ik genoeg dezelfde borden? Dat zijn nou precies van die dingen die je bij wijze van spreken al maanden van tevoren klaar kunt zetten. Dingen die veel vrouwen het allerleukste van kerst vinden. De aankleding. Pas moi. Als het vlees maar gaar is, de pasta al dente, de soep op smaak. En vooral, de combinatie van gerechten en de kleuren en vormen een leuk geheel zijn. Ik teken het bord zelfs vooraf. Hoe ziet het eruit als je van alles iets op je bord hebt geschept? Is niet alles bruin of rood? Of zijn het niet allemaal ronde vormpjes? Maar glazen, borden, tafellinnen? Ho maar. Blinde vlek. Had ik maar een stylist in huis. Speciaal voor de kerst.