Soms sla je weleens aan het twijfelen
Aan jezelf bijvoorbeeld. Met name als je allerlei dingen vergeet. Komt het door teveel multitasken… of…?
Herken je dit: dat je in de keuken of de slaapkamer staat en niet meer weet wat je daar ging halen? En dan terug moet naar de plek waar je bedacht dat je iets moest pakken. Dan komt het vrijwel altijd terug… Leeftijddingetje?
Zoiets heb ik sinds een tijdje ook met m’n telefoon, maar dan nog een graadje erger. Ik moet iets checken, googelen, nog een mailtje beantwoorden of wat dan ook. Dan pak ik dus m’n telefoon, en verdwaal vervolgens via het weerbericht naar ‘het woord’ op Nu.nl, Wordfeud, Duolingo, Instagram en het Facebook-doolhof, waar ik van alles voorgeschoteld krijg waar ik eigenlijk helemaal niet op zat te wachten. Totdat ik zo sterk ben om te besluiten dat ding weg te leggen. En dan realiseer ik me een paar minuten later wat ik eigenlijk van plan was op die telefoon. Grrrr.
Dan begin je toch aan jezelf te twijfelen. Is er iets met m’n hersens aan de knikker? Natuurlijk meteen wat tests gedaan op de alzheimer-website. Gelukkig, niks aan de hand, ik scoor boven de normale scores van mijn leeftijd.
O wacht. Misschien ben ik dan juist wel extra jeugdig. Ze zeggen weleens iets van die jeugd van tegenwoordig en hun telefoon… ik ben geen haar beter, zit voortdurend met m’n neus in dat ding. Kan natuurlijk ook hè, dat ik gewoon jong gebleven ben. Die tests zeggen het ook al.
‘Jeugd is geen levensperiode, maar een levensinstelling’, zei Michael Caine in de prachtige documentaire ‘My Generation’. Met andere woorden, het ligt aan m’n levensinstelling. Laat ik het daar maar op houden.
Zo. Ook weer opgelost. Mijn week kan niet meer stuk.
Ik wens jou ook een fijne week.
Liefs van Franska
Door: Franska
