Vrijmibo op zolder
Sinds bij ons het dak is gerepareerd ziet de zolder er ineens zo fijn uit. En ons oude bed staat er ook nog steeds, maar nu voor als er logees zijn. Laatst stelde ik voor om onze vrijmibo (=VRIJdagMIddagBOrrel) op zolder te doen. Ik dus met wijntjes en hapjes de trap op om het weekend in te luiden. Kom ik boven, zie ik ineens dat er helemaal geen stoel staat. Best handig dat ik me dat bij aankomst pas realiseer. Zaten we dan, op de rand van het logeerbed met een glaasje. Kerstboom erbij. Gezellig. Knus. Zo voelt het nou altijd op een zolder. Een soort beschut, beschermd gevoel. Ik vond dat als kind al, bij opa op de boerderij, al was het daar wel heel erg groot en daardoor ook een beetje eng. Later toen ik bij mijn ouders de zolderkamer kreeg, had ik hetzelfde gevoel en nu dus ook weer bij ons zelf thuis. Met het wijntje in de hand bedachten we dat het eigenlijk wel heel leuk zou zijn om weer op zolder te gaan slapen. ‘s Ochtends wakker worden onder de hanenbalken. Vogels over het dak horen scharrelen, sterren door het dakraampje kijken. Hoe romantisch ook, we hebben het toch maar niet gedaan. Net iets te nuchter voor, ondanks het wijntje. Misschien dat we een keer uit logeren gaan in eigen huis, maar elke dag trap op en af voor douche en wc, waarom zou je, als het handiger kan? Weet je wat? ik ga er een vrijmibo-hoekje inrichten. Leuk. Heb ik dit weekend mooi even de tijd voor. Fijn weekend!
O ja, mijn nieuwe playlist staat op radio Franska. Even op het dansende poppetje rechts klikken (als je op de computer zit).
